Happy New Year 2021 🎉 Happy New Year Music 2021 🎉 Best Happy New Year So...

 

ΕΥΡΥΔΙΚΗ της Σάρα Ρουλ (1974), Sarah Ruhl

Η Σάρα Ρουλ είναι βραβευμένη Αμερικανίδα συγγραφέας θεατρικών έργων και δοκιμίων, έχει επίσης εκδώσει μια ποιητική συλλογή. Διδάσκει στο School of Drama του Πανεπιστημίου Yale. Έχει στο ενεργητικό της πολλά θεατρικά έργα ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η Ευρυδίκη που γράφτηκε το 2003. Η ίδια έχει μετατρέψει το έργο σε λιμπρέτο για το ομώνυμο οπερετικό έργο του Matthew Aucoin που πρωτοπαρουσιάστηκε στην όπερα του Λος Άντζελες το 2020.  

Η Ευρυδίκη ανέβηκε Off-Broadway, στο Second Stage Theater το 2007. η Ευρωπαϊκή της πρεμιέρα έγινε στο Young Vic, στο Λονδίνο, το 2010. Αιτία συγγραφής του έργου αποτέλεσε ο θάνατος του πολύ αγαπημένου της πατέρα ο οποίος εκτός των άλλων, από την ηλικία των πέντε ετών, προσπαθούσε να της διδάξει την αξία και τη σημασία της γλώσσας και την ετυμολογία των λέξεων. Στην ¨Ευρυδίκη¨ η Ρουλ αποπειράται να συνεχίσει αυτούς τους διαλόγους με τον πατέρα της ο οποίος βρίσκεται πλέον στον ¨κάτω κόσμο¨. Με αυτόν τον σκοπό η συγγραφέας δανείζεται τον ελληνικό μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης όπου όμως υπάρχει η Ευρυδίκη, ο πατέρας και ο Ορφέας.

 

Το έργο

 

Στο έργο παρουσιάζεται ο θάνατος και η λύπη που προκαλεί ο αποχωρισμός από τα αγαπημένα πρόσωπα όπως και η ιδιαίτερα αγαπημένη σχέση μεταξύ πατέρα και κόρης (πιθανό Σύνδρομο της Ηλέκτρας). Η συγγραφέας όμως δεν ήθελε να παρουσιάσει τον πόνο της μέσα από μια βαριά πένθιμη ατμόσφαιρα αλλά με έναν κάπως πιο ανάλαφρο ποιητικό τρόπο με μουσική, με χορό, με φωνές και με τραγούδια, ένα είδος μαύρου μιούζικαλ.

Η Ευρυδίκη (Κόρα Καρβούνη) δέχεται την πρόταση γάμου που της κάνει ο Ορφέας (Λαέρτης Μαλκότσης). Ταυτόχρονα όμως παίρνει ένα γράμμα, που της φέρνει ο άρχοντας του κάτω κόσμου. Το γράμμα το έχει στείλει ο νεκρός πολυαγαπημένος της πατέρας (Γιάννης Νταλιάνης)

τον οποίο πάει να βρει, με ένα ασανσέρ που μέσα του πέφτει βροχή, η βροχή της λήθης, στον κάτω κόσμο. Μετά από τη συνάντησή τους όπου και οι δύο προσπαθούν να θυμηθούν προβληματίζεται για το αν θέλει να μείνει στον Άδη, στον κόσμο των νεκρών  με τον πατέρα της ή να επιστρέψει στον επάνω κόσμο των ζωντανών όπου βρίσκεται ο άντρας της, ο Ορφέας (παρόλο που και αυτός την επισκέπτεται στον Άδη παρασυρμένος από τον έρωτά του για εκείνη).

 

Ο κάτω κόσμος όμως δεν είναι σαν αυτόν που φανταζόμαστε, είναι ιδιαίτερα περίεργος με έναν πολύ παράξενο άρχοντα (Κώστας Γάκης), με ¨πέτρες¨ που μιλούν και τραγουδούν, κάνοντας σχόλια για όσα συμβαίνουν, όπως ο χορός στο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Υπάρχει κάτι το παραμυθένιο, το ονειρικό.

Όπως και να είναι όμως με αφορμή την αγάπη της κόρης προς τον πατέρα παρουσιάζονται τα αιώνια ερωτήματα της ζωής και του θανάτου. Η σχέση του έρωτα με τον θάνατο, η μετά τον θάνατο ζωή, το τί μπορεί να υπάρχει μετά, η πιθανότητα της επαφής με τα αγαπημένα πρόσωπα που χάθηκαν και όλα τα άλλα παρόμοια φιλοσοφικά ερωτήματα που προβλημάτισαν τους ανθρώπους από την εποχή του Πλάτωνα μέχρι τις μέρες μας.

Παρόλο που δεν θα είναι λίγοι αυτοί που θα θεωρήσουν πως η παράσταση έχει πολλά χιουμοριστικά στοιχεία πρέπει να ομολογήσω πως μολονότι ο σκοπός της συγγραφέως ήταν να απαλύνει το κλίμα εγώ είδα ένα δράμα και μάλιστα πολύ συγκινητικό με άφθονους συμβολισμούς και φιλοσοφία. Το θέμα βέβαια προσφέρετε για πολύ περισσότερο βάθος το οποίο όμως δεν υπάρχει στο κείμενο, γιατί πιθανότατα δεν ήθελε η συγγραφέας. Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι ο τρόπος της παρουσίασης, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες και όλα όσα δημιουργούν μια επιτυχημένη παράσταση. Και αυτό που είδα ήταν μια πολύ επιτυχημένη παράσταση.

 

Συντελεστές

 

Ο Δημήτρης Τάρλοου σκηνοθέτησε με βάση τη δική του άψογη μετάφραση  το έργο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πετυχαίνοντας πρώτα και πάνω από όλα την ονειρική ατμόσφαιρα. Τα ευρήματα με το νερό της λησμονιάς, την υδάτινη τάφρο, ο επάνω όροφος και κάποια άλλα κάνουν την παράσταση να διαφέρει. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου είναι εξαιρετικά, δημιουργούν μαζί με τον πολύ σωστό φωτισμό (Αλέκος Αναστασίου) με απόλυτα επιτυχημένο τρόπο την ατμόσφαιρα του έργου. Δεν είναι λίγες οι σκηνές που παρουσιάζουν υψηλή αισθητική. Τη μουσική (Κατερίνας Πολέμη) που ερμηνεύεται στη σκηνή είναι δύσκολο να την κρίνει κανείς και είμαι βέβαιος που σε άλλους θα αρέσει και σε άλλους όχι (ώρες, ώρες κάπως δυνατή έτσι που καλύπτει τον λόγο). Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου, Στίχοι πρωτότυπων τραγουδιών: Στρατής Πασχάλης, Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα, Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Κανελλοπούλου, Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος, Φωτογραφίες-trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας

 

 

 

Ερμηνεύουν

 

Η Κόρα Καρβούνη σε πολύ δυνατή φάση της ερμηνευτικής της καριέρας. Ο πολύ καλός ηθοποιός Λαέρτης Μαλκότσης απόλυτα σωστά εκφραστικός. Πολύ σωστός και χωρίς υπερβολές συγκινητικός ο  Γ. Νταλιάνης. Ο Ορέστης Χαλκιάς πολύ καλός και στους δύο ρόλους που ερμηνεύει.  Οι κατά κάποιο τρόπο gothic φιγούρες του χορού από πέτρες πάρα πολύ καλές. Μεγάλη Πέτρα: Νεφέλη Μαρκάκη, Μικρή Πέτρα: Αρετή Τίλη, Βροντώδης Πέτρα: Μιχάλης Αφολάνιο

 

Διάρκεια : 100 '

Beethoven : Concerto pour piano n°3 ( Alice Sara Ott / Orchestre philhar...

Frederic Francois Chopin (?) - Joie De Vivre

Khatia Buniatishvili Un Violon sur le sable Royan 2017

 

This is not Romeo and Juliet

Δεν ξέρω αν αυτή θα είναι η καλύτερη παράσταση της χρονιάς αλλά είμαι σίγουρος πως θα είναι μία από τις καλύτερες. Ένα ανέβασμα στο οποίο όλα είναι άψογα, τέλεια και δεν έχει περιθώρια βελτίωσης η τελειότητα. Ξεκινώ κάπως περίεργα γιατί αισθάνομαι ότι πρέπει να δικαιολογήσω του προλογικού λόγου το αληθές.

Η σκηνοθεσία του Αργύρη Πανταζάρα δεν έχει κανένα ψεγάδι. Το σκηνικό της Δήμητρας Ζίγκαρις από τα καλύτερα που έχω δει. Πρωτότυπο, λειτουργικό, πολυεπίπεδο, δένει με τις σχέσεις του ζευγαριού. Έχει επίσης και τα ανοίγματα με κρυφούς φωτισμούς, καθρέφτες κ.α. που προσθέτουν το κάτι ακόμα. Τα κοστούμια της Λίνας Σταυροπούλου και της Τζίνας Ηλιοπούλου απόλυτα δεμένα με το θέμα της παράστασης, αλλάζουν εκεί που πρέπει να αλλάξουν. Οι φωτισμοί του πάντα πολύ καλού Σάκη Μπιρμπίλη ό,τι καλύτερο μπορεί να γίνει. Αυτά είναι όσα με εντυπωσίασαν.

Υπόθεση

Δύο ερωτευμένοι νέοι παίζουν διπλούς ρόλους. Τους ρόλους της δικής τους ζωής, του δικού τους έρωτα αλλά και αυτούς του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας του γνωστού έργου του Σαίξπηρ και εκεί κάπου τα μπερδεύουν.  

Πρώτα από όλα ξεχνούν ό,τι το να έχεις έναν άνθρωπο να αγαπάς είναι ευλογία, το να βρεθεί κάποιος να σε αγαπήσει σε κάνει να μην είσαι ένα τίποτα. Όπως έλεγε ο πολύ αγαπημένος μου Tennessee Williams: «Ο καθένας μας είναι ένα τίποτα μέχρι να βρεθεί κάποιος να τον αγαπήσει». Οι δύο νέοι επίσης ξεχνούν τι σημαίνει να είσαι νέος. Όλα αυτά τα γράφω γιατί θεωρώ πως, ό έρωτας είναι το αντίδοτο του θανάτου και ο νεανικός έρωτας ακόμα πιο ισχυρό αντίδοτο. Ο Εγγονόπουλος έλεγε: «Ο έρωτας, ο θάνατος και αναμεσίς η τέχνη που τον θάνατο καταργεί και τη ζωή διαιωνίζει». Σίγουρα παίζουν με τον θάνατο στα πλαίσια του έργου του Σαίξπηρ χωρίς να φαίνεται ότι υπάρχουν όλα εκείνα τα αίτια που τον έκαναν να καιροφυλακτεί. Εάν δεν υπάρχουν ειδικοί λόγοι όπως τα προβλήματα μεταξύ των Καπουλέτων και των Μοντέγων  δεν νομίζω ότι τα ζευγάρια κάνουν ποτέ τέτοιες μαύρες σκέψεις. Όλα αυτά όμως εξηγούνται από το ότι οι δυο τους υποδύονται τους ηθοποιούς που παίζουν τον βασανισμένο έρωτα (αδιέξοδη ιστορία αγάπης με προδιαγεγραμμένο τέλος) του  Ρωμαίου και της Ιουλιέτας αλλιώς το να βιώσει κανείς τον έρωτα αποτελεί πάντα μια μοναδική εμπειρία ζωής.

Το θέμα του θανάτου που συνεχώς, σε μια περίοδο,  επαναλαμβάνει η κοπέλα το βρήκα περίεργο «παιχνίδι» για όλα αυτά που ανέφερα στις προηγούμενες φράσεις. Η κοπέλα όμως είναι και παιχνιδιάρα, κάνει όλα αυτά τα σκέρτσα και τα νάζια που πολλές φορές κάνουν οι ερωτευμένοι νέοι όταν ερωτοτροπούν . Ο άντρας φαίνεται πιο ερωτευμένος, πιο ευαίσθητος, πιο σταθερός. Παρόλο που ο έρωτας είναι το θέμα του έργου πουθενά δεν υπάρχει κάτι το σεξουαλικό ή το γυμνό στοιχείο που συνηθίσαμε να βλέπουμε σε διάφορες παραστάσεις για ευνόητους λόγους. Τελικά και εκείνη δείχνει την αγάπη της και όλα πάνε καλά και εμείς καλύτερα.

Δύσκολο έργο, θέατρο μέσα στο θέατρο, δεν είναι για τους πολλούς όμως όπως και αν είναι η σύλληψη του Αργύρη Πανταζάρα είναι πρωτότυπη και η σύνθεση του κειμένου καθώς και η δραματουργική επεξεργασία της Θεοδώρας Καπράλου, αξιοζήλευτη. Μοντέρνο θέατρο, γρήγορο με σωστή διάρκεια.

 

Υπόλοιποι συντελεστές

Η  διδασκαλία κίνησης του Κωνσταντίνου Παπανικολάου υποδειγματική, απαράμιλλη, πολύ βασικό στοιχείο στην επιτυχία της παράστασης.
Η Μουσική του Γιώργου Πούλιου δημιουργεί με μοναδικό τρόπο την κατάλληλη ατμόσφαιρα σε κάθε φάση του έργου
Φωτογραφία: Νίκος Πανταζάρας
Graphic Design: Ogust
Βοηθός Σκηνοθέτη: Πάνος Βουτσινάς
Σκηνοθεσία Trailer: Γρηγόρης Ρέντης
Backstage Video Montage: Μιχάλης Μηνακούλης

 

Παίζουν

Τους δύο ρόλους ερμηνεύουν: ο Αργύρης Πανταζάρας (πολυβραβευμένος ηθοποιός γνωστός από το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση) και η  Έλλη Τρίγγου (βραβευμένη ηθοποιός που έχει παίξει στο θέατρο, στον κινηματογράφο και σε τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό). Ένα ζευγάρι που δένει θαυμάσια και παίζει με απόλυτη φυσικότητα. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο, ηθοποιοί με μέλλον. Το εξαιρετικό πολυμορφικό σκηνικό που ανέφερα στην αρχή μαζί με την πολύ σωστή κίνηση βοηθάει τον σκηνοθέτη να βάζει τους πρωταγωνιστές σε διάφορα επίπεδα όπως εξελίσσετε και η σχέση τους

Διάρκεια: 80 λεπτά, χωρίς διάλειμμα

 

 

Adagios: Best Relaxing Classical Music

ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ

Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εσταίν 1926-2020: Ο οραματιστής που έστρεψε τη Γαλλία και την Ευρώπη προς το κέντρο

Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εσταίν 1926-2020: Ο οραματιστής που έστρεψε τη Γαλλία και την Ευρώπη προς το κέντρο: Κατήργησε τη θανατική ποινή, νομιμοποίησε τις αμβλώσεις και απάλλαξε την Γαλλία από τον Γκολισμό - Φιλέλληνας και πρωτεργάτης της Ευρώπης άνοιξε της πόρτες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην Ελλάδα

 

ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΧΑΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ 2019—2020

ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ : ΣΤΟ ΕΡΓΟ «Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ Η ΕΛΕΝΗ ΣΙΩΤΗ ΑΠΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΔΟΘΗΚΕ  ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ

Η ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ mytheatro.gr ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΗΛΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Ο ΠΟΛΙΤΗΣ»

Υποκύπτω στον πειρασμό και σας την παρουσιάζω

 

Η βασίλισσα της ομορφιάς (The Beauty Queen of Leenane) του Μάρτιν Μακ Ντόνα (Martin McDonagh)

Ο γεννημένος το 1970 στο Λονδίνο, Ιρλανδός Μάρτιν Μακ Ντόνα είναι ένας πολύ επιτυχημένος και πολυβραβευμένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και κινηματογραφικός σκηνοθέτης. Από οικογένεια που ανήκε στην εργατική τάξη με πατέρα οικοδόμο και μητέρα παραδουλεύτρα. Κακός μαθητής ο οποίος στα 16 του χρόνια παράτησε το σχολείο και αποφάσισε να αφοσιωθεί, στη συγγραφή. Στην ηλικία των εικοσιπέντε ετών κατόρθωσε να αναγνωριστεί και να καταξιωθεί με το έργο «Η βασίλισσα της ομορφιάς του Λινέιν», το οποίο έγραψε,  όπως λέγεται, μέσα σε οκτώ μέρες. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1996 στην Ιρλανδία και μετά σε έναν μεγάλο αριθμό χωρών κάτι το οποίο έγινε και με τα άλλα του έργα (στην Ελλάδα έχει επίσης παρουσιαστεί «Ο Πουπουλένιος»). Η πρωτόλεια σκηνοθεσία του στη μικρού μήκους κινηματογραφική ταινία "Six shooter" έχει βραβευθεί με Όσκαρ.

 

Η μεγάλη ηλικία, η παθολογία και οι ανασφάλειες που προκαλεί μπορεί να επιτείνουν τα κακά του χαρακτήρα. Ο φόβος της εγκατάλειψης η του εγκλεισμού σε κάποιο ίδρυμα μπορεί να δημιουργήσει απρόβλεπτες αντιδράσεις. Στο άλλο άκρο του δίπολου η γυναίκα που έχει σαρανταρίσει και που αισθάνεται να φεύγει η ζωή μέσα από τα χέρια της χωρίς να έχει κατορθώσει να επιτύχει κάτι. Το περιβάλλον φτωχό, σκοτεινό, καταθλιπτικό επιτείνει τη δυστυχία. Η δυστυχία μπορεί να ενώνει τους ανθρώπους αλλά μπορεί και να τους χωρίζει, να τους κάνει εχθρούς. Τα χέρια που πρέπει να αγκαλιάζουν μπορεί να δέρνουν, να γδέρνουν και να παλεύουν.

 

Το έργο

Ιρλανδική επαρχία. Η ζωή στην τελευταία δεκαετία του εικοστού αιώνα. Ένα σκοτεινό ανήλιαγο χωριό το Leenane, από αυτά που σπάνια βλέπουν τον ήλιο. Τονίζω το όνομα γιατί στο πρωτότυπο αποτελεί μέρος του τίτλου του έργου. Σε ένα φτωχικό σπίτι ζουν, στην πραγματικότητα επιβιώνουν, οι ουσιαστικά αγράμματες μητέρα και κόρη, σε μια σχέση ανταγωνιστική, αλληλεξαρτώμενη, βίαιη, τοξική. Τα εισοδήματα τους περιορισμένα. Τα αισθήματα τους ακόμα περισσότερο περιορισμένα, ανύπαρκτη οποιαδήποτε λογική επαφή.

Η εβδομηντάχρονη μητέρα Mag (Σ. Σεϊρλή)  σε ρόλο τυράννου ταλαιπωρεί και κατά κάποιο τρόπο εσκεμμένα εκνευρίζει καθημερινά την κόρη της. Παριστάνει την εντελώς ανήμπορη περνώντας τις περισσότερες ώρες της ημέρας καθισμένη σε μια κουνιστή πολυθρόνα. Δεν κάνει τίποτα και απαιτεί από την κόρη να της προσφέρει τα πάντα. Στην πραγματικότητα δεν είναι βαριά άρρωστη, πάσχει μόνο από ουρολοίμωξη και από πόνους στη μέση! Ήταν πάντα έτσι; Φταίει το γήρας και ίσως μια ελαφρά μορφή άνοιας; Οτιδήποτε έχει σχέση με τον πατέρα δεν αναφέρεται.

Η σαραντάχρονη κόρη Maureen (Αγ. Οικονόμου), παρθένα, ανέραστη, ζει το δικό της δράμα. Η απομόνωση, η χαμένη νιότη που ποτέ δεν χάρηκε τον έρωτα και τις άλλες ανάγκες της σάρκας, οι μαύρες σκέψεις προκαλούν ψυχολογικά προβλήματα. Προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί για τη μητέρα της η οποία όμως δεν ικανοποιείτε με τίποτα. Στην ουσία βρίσκετε στα όριά της. Οι συνεχείς διαπληκτισμοί με τη μητέρα η οποία την καταδυναστεύει την έχουν κουράσει. Ζει μια άχρωμη, μουντή καθημερινότητα που αυξάνει την απογοήτευση, τη θλίψη, τη μελαγχολία. Πνίγεται. Το σήμερα είναι απαράλλαχτο με το γκρίζο αύριο και το μεθαύριο. Στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να εργαστεί ως καθαρίστρια στο Λονδίνο μια προσπάθεια που κατέληξε σε εγκλεισμό σε ψυχιατρείο.

Τα νερά ταράζονται με τον ερχομό ενός παλιού γνώριμου του Pato (Αν. Τσιοτσιόπουλος). Μια πρόσκληση, την οποία κρύβει η μητέρα, για ένα πάρτι που θα ήταν δυνατό να ταράξει τα νερά, αυξάνει τη μεταξύ τους ένταση. Η επαφή με τον μοναδικό άντρα που θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα, καταλήγει σε φιάσκο μολονότι εκείνος της αποκαλύπτει ότι στα τόσα πολλά χρόνια της γνωριμίας τους, παρόλο που δεν της το έχει πει ποτέ, την έβλεπε πάντα σαν τη βασίλισσα της ομορφιάς του χωριού τους. Παρόλα ταύτα υπάρχουν ελπίδες. Υπάρχουν; Ο άντρας, οικοδόμος στο επάγγελμα, φεύγει με ενδιάμεση στάση το Λονδίνο και τελικό προορισμό την Αμερική. Το γράμμα που είχε υποσχεθεί να στείλει κάποτε έρχεται αλλά δεν φτάνει ποτέ στον προορισμό του μια και η μητέρα το καίει στη φωτιά ξεγελώντας τον περίεργο και συνεχώς αθυρόστομο Ray (Γ. Κατσής) ο οποίος είχε ρητή εντολή να το παραδώσει στα χέρια της κόρης. Έτσι καίγονται και οι μοναδικές ελπίδες της Maureen για κάποια αλλαγή στη ζωή της. Τελικά η μητέρα άθελά της αποκαλύπτει την πράξη της. Αποτέλεσμα η μητροκτονία και η ταυτοπροσωπία της κόρης με τη μητέρα. Θρόνος τυράννου, η κουνιστή πολυθρόνα και η παρόμοια συμπεριφορά με αυτήν της μητέρας.

Η Τρίτη ηλικία είναι σίγουρα μια πολύ δύσκολη ηλικία. Η ανημποριά η αρρώστια και η θλίψη για το τέλος της ζωής που πλησιάζει δημιουργούν άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο έντονη μελαγχολία και μαύρες σκέψεις. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων και ιδιαίτερα στη χώρα μας η συμπεριφορά προς τους ηλικιωμένους είναι καλή έως πολύ καλή. Η συμπεριφορά των γιαγιάδων και των παππούδων προς τα παιδιά και τα εγγόνια τους είναι επίσης πολύ καλή κάτι που φάνηκε περίτρανα στην πρόσφατη περίοδο της κρίσης που πέρασε η Ελλάδα. Δεν ξέρω πως είναι τα πράγματα στην ιρλανδική επαρχία και δεν μπορώ να καταλάβω εάν ο συγγραφέας περιγράφει ακραίες περιπτώσεις για να δώσει έμφαση ή  απλά παρουσιάζει την εκεί πραγματικότητα. Αυτό που επίσης δεν κατάλαβα είναι γιατί μια εβδομηντάχρονη γυναίκα παρουσιάζεται σε τέτοια κατάσταση. Όλοι ξέρουμε ότι σήμερα οι περισσότερες γυναίκες σε αυτήν τη φάση της ζωής τους δεν είναι όπως κάποτε αλλά συνεχίζουν να περιποιούνται τον εαυτό τους, να συμμετάσχουν στα κοινωνικά δρόμενα, σε πολλές περιπτώσεις να ταξιδεύουν και σε πολύ λιγότερες να φλερτάρουν. Κάτι πάντως θα είχε ο συγγραφέας στο μυαλό του για την εικόνα μιας γυναίκας αυτής της ηλικίας στην επαρχία της χώρας του που ποτέ δεν υπήρξε μια εύκολη χώρα για να ζει κανείς.

Η ψυχολογία της γυναίκας που βλέπει τις πρώτες ρυτίδες στα τεσσαρακοστά γενέθλιά της και μελαγχολεί είναι πέρα για πέρα ρεαλιστική. Χωρίς να κατορθώσει να βρει έναν σύντροφο, έναν άντρα, έναν σύζυγο και με σημαντικά μειωμένη την πιθανότητα της ιερής μητρότητας πως να μην είναι απελπισμένη; Πως να μην βρίσκεται σε απόγνωση;

Το γιατί οι δύο γυναίκες αντί να παρηγορούν η μία την άλλη συνεχώς διαπληκτίζονται σε εναλλασσόμενους ρόλους θύτη θύματος  είναι ένα από τα ερωτήματα του έργου. Όπως και να είναι το θέμα προσφέρεται για στοχασμούς και ερμηνείες και αυτό κάνει με έναν πολύ επιτυχημένο και διαφορετικό από τον συνηθισμένο τρόπο ο συγγραφέας.

 

Συντελεστές

Η Σκηνοθεσία της Ελ. Σκότη είναι φανερό αποτέλεσμα μακρόχρονου κόπου και προσπάθειας, υποδειγματική, ρεαλιστική, εξαιρετική.

Τα σκηνικά και τα Κοστούμια του  Γ. Χατζηνικολάου τονίζουν θαυμάσια τη δυστυχία του περιβάλλοντος. Οι Φωτισμοί του Αντ. Παναγιωτόπουλου εξυπηρετούν αποτελεσματικά την παράσταση. Η Μουσικές επιλογές του Στ. Γιαννουλάκη πάρα πολύ σωστές. Κάτι σημαντικό μια και παίζουν ουσιαστικό ρόλο στο έργο.

Ερμηνεύουν

 

Σ. Σεϊρλή, Αγ. Οικονόμου, Αντ. Τσιοτσιόπουλος, Γ. Κατσής.

Όλοι ανεξαιρέτως οι ηθοποιοί ερμηνεύουν τους ρόλους τους με επιβλητική εκφραστική δύναμη. Δεν θέλω να αναφέρω περισσότερα για κάποιον ξεχωριστά γιατί θα ήταν σαν να υποτιμώ την προσπάθεια των άλλων και αυτό δεν θα ήταν δίκαιο.

Θαυμάσια δουλειά από την Ομάδα Νάμα.

 

Η καλύτερη παράσταση, από αυτές που παρακολούθησα μέχρι τώρα, στη φετινή χειμερινή θεατρική σεζόν.

 

 

Διαρκεια : 90 '

 

 

Αυτή τη μουσική, μπορείτε να ακούσετε για πάντα !!! Η πιο Όμορφη Μουσική...

"Επιθεωρητής" - Παράσταση

'Ο Θείος Βάνιας' Παράσταση - του Άντον Τσέχωφ

ΘΕΙΟΣ ΒΑΝΙΑΣ  ΘΕΑΤΡΟ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ό Θείος Βάνιας του Άντον Τσέχωφ

Οι «Τρεις Αδελφές» του Τσέχωφ στο διαδίκτυο από το θέατρο Προσκήνιο

Οι «Τρεις Αδελφές» του Τσέχωφ στο διαδίκτυο από το θέατρο Προσκήνιο: Σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά με πρωταγωνιστές τους Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Αιμίλιο Χειλάκη και Αθηνά Μαξίμου

Αντίο Κωνσταντινούπολη | A Film by Dieter Sauter [ Greek Subtitles ]

Ζωντανά το Ι’ Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Προσχολικής Αγωγής

Οδός Ονείρων (Street of Dreams) - Μάνος Χατζιδάκις (Manos Hadjidakis) | ...

Σχολείο για γονείς 1

Σχολείο για γονείς 3

ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ 

 

«Γιούγκερμαν» του Μ. Καραγάτση (1908-1960)

 

 Όποτε διαβάζω τη βιογραφία ενός μεγάλου συγγραφέα προσέχω τις ημερομηνίες της γέννησης και του θανάτου του. Ο Καραγάτσης έζησε μόνο 52 χρόνια και ποιος ξέρει αν ζούσε περισσότερο με πόσα άλλα ωραία έργα θα πλούτιζε την ελληνική λογοτεχνία. Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχουν πολλοί Έλληνες που αγαπούν το βιβλίο και δεν έχουν διαβάσει κάποια από τα γνωστά μυθιστορήματά του                        (Συνταγματάρχης Λιάπκιν, Μεγάλη Χείμαιρα, Γιούνκερμαν). Και σίγουρα δεν θα είναι λίγοι αυτοί που έχουν διαβάσει μερικά από τα άλλα πολύ γνωστά έργα του όπως: Ο Κοτζαμπάσης του Καστρόπυργου, Αίμα χαμένο και κερδισμένο, Τα στερνά του Μίχαλου, το πολύ αγαπημένο μου Σέργιος και Βάκχος, το Μυθιστόρημα των τεσσάρων μαζί με τους: Βενέζη, Μυριβήλη, Τερζάκη, το ημιτελές 10. Πολυγραφότατος συγγραφέας της γενιάς του ’30. Μου έκανε εντύπωση αυτό που διάβασα για το ότι δεν άλλαζε τίποτα και ούτε έκανε επιμέλεια στα έργα του. Έχοντας γράψει πολλά βιβλίο στα οποία κάνω προσωπικά την επιμέλεια, τις διορθώσεις και τα «χτενίσματα» πολύ καλά καταλαβαίνω πόσο σίγουρος ήταν για όσα έγραφε και ας έχει κατηγορηθεί για αυτό. 

Ο Μ. Καραγάτσης προερχόταν από μια εύπορη οικογένεια με πατέρα δικηγόρο και πολιτικό. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Ροδόπουλος. Το ψευδώνυμο Καραγάτσης ξέρουμε ότι το εμπνεύστηκε από το δέντρο φτελιά/καραγάτσι στη σκιά του οποίου διάβαζε βιβλία, στα νεανικά του χρόνια, στο εξοχικό της οικογένειας. Σε ότι αφορά στο Μ τα πράγματα είναι κάπως μπερδεμένα. Υπάρχει η εκδοχή για το ότι προέρχεται από το Μίτια (ρωσικά ο Δημήτρης) όνομα που του είχαν δώσει οι συμφοιτητές του γιατί του άρεσε ο Ντοστογιέφσκι. Πολλοί ερμήνευαν το Μ ως το αρχικό του Μιχάλη και ακόμα περισσότεροι είναι αυτοί που δεν ξέρουν κάτι συγκεκριμένο μια και ο ίδιος δεν είχε ποτέ εξηγήσει τη σημασία του. Η ιστορία, του ότι σπούδασε νομικά χωρίς ποτέ να ασκήσει δικηγορία είναι γνωστή και από τις περιπτώσεις πολλών άλλων που τους κέρδισε η λογοτεχνία. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα και κριτική θεάτρου. Παντρεύτηκε τη γνωστή ζωγράφο Νίκη Καραγάτση, απέκτησε μια κόρη, ταξίδεψε, για ένα μικρό διάστημα πολιτεύτηκε χωρίς επιτυχία και πέθανε από πρόβλημα καρδιάς.

Το έργο του χαρακτηρίζεται από μεγάλη αφηγηματική ευχέρεια, δημιουργία πρωτότυπων χαρακτήρων και πλοκή που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Υπάρχουν πολλές διασκευές των βιβλίων του για τηλεοπτικές σειρές. Υπάρχουν και οι θεατρικές διασκευές της Μεγάλης Χίμαιρας και του έργου «Το 10» όπως και Ο Γιούγκερμαν. 

 

Το θέμα του έργου

Περίοδος μεσοπολέμου. Υπάρχουν πολλά από τα γεγονότα και τις καταστάσεις που σημάδεψαν αυτήν την πολύ δύσκολη εικοσαετία. Υπάρχει η επανάσταση στη Ρωσία. Ο Γιούγκερμαν αξιωματικός του τσαρικού στρατού με πολύ βεβαρυμμένο παρελθόν: φόνος, κραιπάλη, γυναίκες, ναρκωτικά, εκβιασμοί, χαρτοπαιξία, απάτες, έχοντας μαζί του και ένα χρηματικό ποσόν ύποπτης προέλευσης έρχεται στην Ελλάδα. Έξυπνος, πονηρός, αδίστακτος κατορθώνει με θεμιτές και αθέμιτες μεθόδους να επιτύχει  κοινωνικά και οικονομικά. Ένας σούπερ αριβίστας που όμως έχει κάποιες δικαιολογίες, Είναι γόνος μιας περίεργης οικογένειας, νόθος γιός ερωτομανούς Φινλανδής αστής και ενός Γάλλου αλκοολικού τυχοδιώκτη και όπως είναι πολύ καλά γνωστό τα παιδικά  χρόνια μας σημαδεύουν για όλη μας τη ζωή. Δεν είχε ποτέ τη θαλπωρή τού σπιτιού, μιας ζεστής αγκαλιάς, δεν τον είχε αγαπήσει κανείς αλλά ούτε και αυτός είχε αγαπήσει κανέναν.

Και ενώ είναι ικανοποιημένος για αυτά που κατάφερε ανακαλύπτει συμπωματικά ότι ένας στενός του συνεργάτης στην τράπεζα που εργάζεται, ο Μιχάλης Καραμάνος, είναι διάσημος συγγραφέας και διανοούμενος. Έτσι ξεκινάει μια πολύ βαθιά εκτίμηση και στενή φιλική σχέση. Ο Καραμάνος (Χ. Μαλάκης) τον κάνει να καταλάβει ποιες είναι οι πραγματικές αξίες στη σύντομη ζωή μας σε φάση όμως που ο Γιούγκερμαν έχει ικανοποιήσει ως ένα μεγάλο βαθμό τις φιλοδοξίες του.

Στην υπόθεση υπάρχει η τραγική για την Ελλάδα μικρασιατική καταστροφή (πρόσφυγας ο Γιούγκερμαν όπως και οι δύο ευγενικές κυρίες). Υπάρχουν ακόμα οι σχέσεις μεταξύ ζευγαριών που χαρακτήριζαν την εποχή εκείνη. Ο υποψήφιος γαμπρός (σπουδάζει ιατρική) που βρίσκεται επί οκτώ χρόνια στο εξωτερικό χωρίς να έχει επικοινωνήσει ούτε με μια επιστολή, επιστρέφει σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Υπάρχει δείγμα από τις γνωστές ιστορίες οικογενειών που πίεζαν τις κόρες να παντρευτούν αυτούς που δεν ήθελαν, για οικονομικούς λόγους, ώστε να σωθούν από την καταστροφή και την αλλαγή κοινωνικού στάτους. Υπάρχει και ο έρωτας του Γιούκερμαν με το νεαρό καταπιεσμένο κορίτσι. Δυστυχώς όμως στο τέλος όλα πάνε στραβά. Ο λόγιος φίλος χάνει τα λογικά του και κλείνεται σε ψυχιατρείο (παράξενο πως μέχρι τότε δεν είχε δείξει κάποια σημάδια της πάθησής του), ενώ η νεαρή νοσεί από φυματίωση και πεθαίνει. Η φυματίωση είναι πολύ καλά γνωστό ότι αποτελούσε τη μάστιγα της εποχής και υπάρχει ειδική λογοτεχνία αλλά όσο καλπάζουσα και αν ήταν δύσκολα σκότωνε τον άρρωστο μέσα σε ένα μήνα, στην ιατρική όμως δύο και δύο δεν κάνουν πάντα τέσσερα, πόσο μάλλον σε ένα μυθιστόρημα.

Όλα αυτά παρουσιάζονται με έναν τρόπο σαν να έρχονται στη μνήμη του πρωταγωνιστή, σαν να βλέπει ξανά τη ζωή του.

Ο Γιούγκερμαν είναι αυτός που ο συγγραφέας ήθελε να ήταν, ο Καραμάνος είναι αυτός που ήταν. Στη φράση «Η μοίρα των ανθρώπων είναι ο θάνατος» δεν διακρίνω καμιά βαθιά φιλοσοφία εκτός από το ότι εκφράζει τη μελαγχολία και την απαισιοδοξία του Καραγάτση.

 

Συντελεστές

Η θεατρική διασκευή του Στρατή Πασχάλη αποτελεί ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα. Το να μεταφέρεις στο θέατρο ένα τόσο πολυσέλιδο βιβλίο αποτελεί άθλο. Δυστυχώς όμως εκεί βρίσκεται και η αδυναμία του έργου κάτι που θα έπρεπε να προσέξει και ο Σκηνοθέτης. Οι τρίωρες θεατρικές παραστάσεις κουράζουν τον θεατή και υπήρχαν πάρα πολλά που θα μπορούσαν να μην συμπεριληφθούν.

Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τα έργα του συγγραφέα που ήταν παππούς του είναι πολύ καλή χωρίς ωστόσο κάτι ιδιαίτερο εκτός από κάποια λίγα σκηνοθετικά ευρήματα. Φυσικά πρέπει κανείς να λάβει υπόψη και το πολυπρόσωπο του έργου. Τονίζω ξανά το ότι θα πρέπει να προσέχει το θέμα της διάρκειας των παραστάσεων που σκηνοθετεί μια και με έχει κουράσει και άλλη φορά (Αγριόπαπια).

Τα σκηνικά και τα Κοστούμια της: Έλλης Παπαγεωργακοπούλου ικανοποιητικά. Μουσική: Κατερίνα Πολέμη. Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου. Χορογραφία - Επιμέλεια κίνησης: Κορίνα Κόκκαλη
Ζωντανά μουσική παίζει η Λένα Χατζηγρηγορίου.


Παίζουν

Ο Γιούκερμαν,  Γιάννης Στάνκογλου ερμήνευσε ικανοποιητικά τον δύσκολο  ρόλο που του ταιριάζει πολύ. Είναι έμπειρος ηθοποιός ο οποίος έπαιξε σε πολλές σειρές στην τηλεόραση, σε κινηματογραφικούς ρόλους αλλά και στο θέατρο.  Μπορεί να πει κανείς ότι τα έβγαλε πολύ καλά πέρα στην τρίωρη απαιτητική ερμηνεία του. 
Ο Χρήστος Μαλάκης ως Καραμάνος ξεχωρίζει. Οι άλλοι ηθοποιοί που είναι πολλοί, περισσότεροι από είκοσι, ερμήνευσαν με συνέπεια τους ρόλους τους, άλλοι λιγότερο καλά άλλοι περισσότερο: Ντάινα: Βασιλική Τρουφάκου, Γιώργος Μάζης: Γιάννης Σοφολόγης, Κλεό: Αλέξανδρος Βαμβούκος, καθώς και οι: Ειρήνη-Ερωφίλη Κλέπκου, Στεφανία Γώγου, Στέλλα Ζιοπούλου.

Διάρκεια: 180 λεπτά

Beethoven: Violin Concerto - Lisa Batiashvili✧Zubin Mehta✧Israel Philhar...

Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ KHATIA 

Schumann: Klavierkonzert ∙ hr-Sinfonieorchester ∙ Khatia Buniatishvili ∙...

Tchaikovsky: Piano Concerto no.1 - Maestro Mehta's 80th birthday - Khati...

Ένα από τα πολύ αγαπημένα μου κονσέρτα, ένας μαέστρος που έγραψε ιστορία ο Zubin Mehta γιορτάζει τα 80 του γενέθλια με ένα λαμπερό αστέρι του πιάνου την Khatia Buniatishvili που παρακολουθώ χρόνια. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΛΙΑΣ "ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ Η ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ"

Nostalgia

ΕΡΩΤΑ-ΕΣΥ: Έκθεση του Γιώργου Κόρδη

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ 

Κωνσταντινουπολίτες εθελοντές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου - Αλβανικό Μέτωπ...

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΕΣ

Ithaca by C.P.Cavafy (with Sean Connery & Vangelis)

 ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΛΥΣΕΛΙΔΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΣΕ - The new issue of the Medicoliterary Journal that I have the honor of being Editor in Chief

Έκθεση Tondo

BİR ZAMANLAR BEYOĞLU

Αναμνήσεις από τον δρόμο που περάσαμε τα νιάτα μας

 ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ " ΕΡΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

"  ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

 

ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ "ΔΟΚΙΜΙΑ"  ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΙΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΎΣΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

Berlioz : Symphonie Fantastique

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΕΡΓΟ

 ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ - ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΔΟΚΙΜΙΑ - ΜΟΛΙΣ ΚΥΛΟΦΟΡΗΣΕ

 Μεθ' όσης επιμέλειας εκ σφαλμάτων εκκαθαρισθέν. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ - ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΠΑΝΔΗΜΙΚΟΥ ΑΥΤΟΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

Yuja Wang /Her Best Performance

Tο Καλοκαίρι πέρασε, το Φθινόπωρο τελειώνει, Πάει και αυτή η Κυριακή  και εγώ σκέφτομαι ακούγοντας τον πάντα αγαπημένο μου Schopin 

Παγκόσμιος συναγερμός στους χώρους πολιτισμού - Τι κάνουν για να επιβιώσουν

Παγκόσμιος συναγερμός στους χώρους πολιτισμού - Τι κάνουν για να επιβιώσουν: Μουσεία ξεπουλούν έργα τους και θέατρα νοικιάζονται ως δικαστικές αίθουσες για να αντιμετωπίσουν την κρίση της πανδημίας ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΣ ΤΟΥΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ 

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ

Ποιος να συγκριθει μαζι σου... στιχοι... Γ. ΠΑΡΙΟΣ... oneiraki

Πώς -Γιώργος Χατζηνάσιος (1977)

ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ 

ΠΑΣΧΑΛΗΣ-ΠΩΣ .wmv

Τζένη Καρέζη: Η σπάνια φωτογραφία με τον τότε σύζυγό της Ζάχο Χατζηφωτίου και η σκηνή ζηλοτυπίας με τη Φρανσουάζ Σαγκάν

Τζένη Καρέζη: Η σπάνια φωτογραφία με τον τότε σύζυγό της Ζάχο Χατζηφωτίου και η σκηνή ζηλοτυπίας με τη Φρανσουάζ Σαγκάν: Μια ασπρόμαυρη λήψη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘60

 https://www.facebook.com/watch/?v=417250729188275&extid=TayOYMgUfqsqcYMk

ΔΑΚΗΣ - ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΤΟΤΕ

"The Shadow Of Your Smile" Wins Best Song: 1966 Oscars

Best Romantic Love Melodies By Orchestra - Autumn Leaves Collection

ΑΓΑΠΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ 

Giovanni Marradi - Movies Soundtrack Collection 1

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ   

Love Songs Ennio Morricone - Love Music Collection (High Quality Audio) HD

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ - ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Γιάννης Πουλόπουλος - Πάμε για ύπνο Κατερίνα - Official Live Audio Release

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΓΙΑΝΝΗ

Γιάννης Πουλόπουλος - Ξημερώνει Κυριακή - Official Audio Release

ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ - ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ - ΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 

Γιάννης Πουλόπουλος - Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν - Official A...

Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν - ΑΝΤΙΟ ΓΙΑΝΝΗ

Ω καπετάνιε, καπετάνιε μου! - Robin Williams (Dead Poets Society) - Ελλη...

Ω καπετάνιε, καπετάνιε μου! - Robin Williams (Dead Poets Society) - Ελλη...

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΕΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗ

Αφιερωμένο σε όλες τις φοιτήτριες και τους φοιτητές μου που πάντα αγαπούσα και συνερίζω να αγαπώ

Debussy Μουσική για χαλάρωση - φως του φεγγαριού και άλλες συνθέσεις πιάνου

Saint-Saëns: 1. Cellokonzert ∙ hr-Sinfonieorchester ∙ Gautier Capuçon ∙ ...

ο cello είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου όργανα

The Best of Rachmaninoff

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ 

Ennio Morricone ● Film Music Collection Volume 2 - The Greatest Composer...

ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - Η ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΗΛΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡ...

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΣΥΧΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Β ΜΕΡΟΣ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΠΑΙΔ...

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΠΛΗΡΗΣ ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - Η ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΗΛΙΚΗ ΖΩΗ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΣΥΧΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

"The Life and Times of Count Luchino Visconti" (2003) BBC documentary

"The Life and Times of Count Luchino Visconti" (2003) BBC documentary

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ - ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ "Η ΑΝΕΡΑΣΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΙΣΚΥΡΙΑ ΕΡΑΣΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ"

Στέλιος Αντωνιάδης CULTURE BLOG Κριτική Θεάτρου

Το σπίτι των επιθυμιών της μοναχής Χουάνα Ινές ντε λα Κρουζ

"Sor Juana Inés de la Cruz" (1648-1695)

Πριν επιλέξω την παράσταση που θα πάω να δω συνηθίζω να ψάχνω στις πηγές μου κάτι το καινούριο, κάτι το ενδιαφέρον, κάτι το σημαντικό για να μην χάσω ό,τι πολυτιμότερο έχω, τον χρόνο μου. Το όνομα της συγγραφέως το οποίο για πρώτη φορά συναντούσα ήταν αρκετό να με κάνει να ψάξω πιο πολύ, να διαβάσω για τη ζωή της, να μάθω περισσότερα και έτσι χωρίς να το περιμένω βρέθηκα μπροστά στα έργα και της ημέρες μιας πολύ ενδιαφέρουσας προσωπικότητας. Και πράγματι τελικά η βιογραφία της ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα από το έργο που είδα.

Η γεννημένη το 1648 Juana Inés de la Cruz, εκτός από καλογριά ήταν συγγραφέας θεατρικών και άλλων έργων, ποιήτρια, φιλόσοφος, μουσουργός. Για τη συμβολή της στην πρώιμη ισπανική λογοτεχνία την είχαν ονομάσει ¨Δέκατη Μούσα¨.

Η ζωή της μοιάζει με ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Γεννήθηκε στο Μεξικό, παράνομο παιδί ενός Ισπανού καπετάνιου και μιας Κρεολής. Δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, χάρη όμως στον εύπορο παππού της, δίπλα στον οποίο μεγάλωσε, έζησε μια ευχάριστη παιδική ηλικία. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε διαβάζοντας, στην ουσία καταβροχθίζοντας, βιβλία τα οποία εύρισκε στην πλούσια βιβλιοθήκη του αγαπημένου παππού της. Από πολύ νωρίς φάνηκαν τα πολλαπλά της χαρίσματά όταν στην ηλικία των οκτώ χρόνων έγραφε ποιήματα, στα έντεκα της ασχολιόταν με τα αρχαία Ελληνικά και στα δεκατρία της δίδασκε στους συνομηλίκους της Λατινικά! Επίσης γνώριζε και μερικές από τις τοπικές γλώσσες.

Στα δεκαέξι της ζήτησε από τη μητέρα της να ντυθεί άντρας για να μπορέσει να πάει στο Πανεπιστήμιο (η φοίτηση τότε δεν επιτρεπόταν σε γυναίκες) κάτι όμως που δεν έγινε αναγκάζοντας την να μορφωθεί ιδιωτικά χάρη στην ακόρεστη επιθυμία της για διάβασμα βιβλίων αλλά και τη βοήθεια των ευγενών συζύγων των Ισπανών αποικιοκρατών των οποίων είχε γίνει κυρία των τιμών. Όλοι τη θαύμαζαν και τη λάτρευαν για τις απέραντες γνώσεις και τι κοφτερό μυαλό της. Παρόλο τον θαυμασμό των αντρών και τα πολλά προξενιά δεν θέλησε ποτέ να παντρευτεί. Το 1667 αποφάσισε να γίνει μοναχή για να μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστα στις μελέτες, στα διαβάσματά και στα γραπτά της κάτι που έκανε έως το τέλος της ζωής της. Χάρη στην υποστήριξη των Ισπανών διοικητών και των υπολοίπων ευγενών δημιούργησε μια τεράστια βιβλιοθήκη αλλά και τα έργα που έγραφε εκδίδονταν στην Ισπανία. Τόσο τα ποιητικά όσο και τα πεζά έργα της είχαν ως θέμα τον έρωτα, τον φεμινισμό, τη γυναικεία απελευθέρωση και τη θρησκεία (περίεργα για μια μοναχή). Ενδιαφερόταν επίσης για τα μαθηματικά και την επιστήμη. Είχε μετατρέψει το μοναστήρι και το κελί της σε πνευματικό σαλόνι, χώρο συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων για τους καλλιεργημένους φίλους της.

Οι δραστηριότητες της καθώς και οι πρωτοποριακές της απόψεις για την γυναικεία απελευθέρωση και ιδιαίτερα το δικαίωμα στις σπουδές, τον μισογυνισμό και την υποκρισία των ανδρών δημιούργησαν αντιδράσεις κυρίως εκ μέρους των εκκλησιαστικών κύκλων (όχι παράξενο για την εποχή). Οι αντιδράσεις αυτές (θεωρήθηκε αιρετική και λεσβία) έφτασαν σε τέτοιο επίπεδο που την ανάγκασαν να σταματήσει να γράφει. Τελικά παρόλη την υποστήριξη των κοσμικών, λόγω των πιέσεων των κληρικών αναγκάστηκε να πουλήσει τους 4.000 τόμους των βιβλίων της, τα μουσικά και τα επιστημονικά της όργανα. Υπάρχει και η άποψη ότι κατασχέθηκαν.

Πέθανε στην επιδημία της πανούκλας το 1695 προσπαθώντας να βοηθήσει τις μοναχές που είχαν προσβληθεί από τη φοβερή και θανατηφόρο νόσο.

Μετά από πολλά χρόνια παραμονής στην αφάνεια το έργο της απέκτησε και πάλι ενδιαφέρον χάρη στις προσπάθειες του Νομπελίστα Octavio Paz. Έχουν γραφτεί πολλές μελέτες, δοκίμια, διατριβές για τη ζωή και το έργο της. Θεωρείτε μια αντιφατική προσωπικότητα του δέκατου έβδομου αιώνα όσο και σημαντική για τη σύγχρονη εποχή. Η ζωή και η δράση της αποτέλεσε θέμα για μουσικές συνθέσεις, τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικά έργα καθώς και τη συγγραφή πολλών βιβλίων.

Το έργο

Η βιογραφία της συγγραφέως όπως φάνηκε παραπάνω είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για το έργο.

Πρωτοπαρουσιάστηκετο1683. Θεωρείται το καλύτερο έργο της καθώς και ένα από τα πλέον σημαντικά έργα του ύστερου μπαρόκ της Ισπανοαμερικανικής λογοτεχνίας.

Δύο ζευγάρια, οκτώ ρόλοι. Κωμωδία με έρωτες, ίντριγκες, ζήλιες, απαγωγές, μπερδέματα, συνομωσίες γάμους, απιστίες, απειλές για εγκλεισμό σε μοναστήρι και τέλος το απαραίτητο happy end. Όλα αυτά μέσα στο σπίτι των επιθυμιών με χορούς τραγούδια μεταμφιέσεις και ξέφρενους ρυθμούς. Αυτά.

Νομίζω πως περισσότερο από το έργο έχει ενδιαφέρον η συγγραφέας και ιδιαίτερα για το ότι μολονότι μοναχή και μάλιστα στον δέκατο έβδομο αιώνα, έγραψε μέσα στο μοναστήρι της ένα έργο με έρωτες και ερωτικούς πόθους.

Συντελεστές:

Έρευνα, επιλογή, μετάφραση: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου της αξίζει έπαινος για το ό,τι μας έφερε σε επαφή με μία συγγραφέα που δεν γνωρίζαμε.

Η Σκηνοθεσία του Μανώλη Κλωνάρη σφύζει από ζωή, γρήγορους ρυθμούς και πρωτότυπες ιδέες. Το Σκηνικό του Θόδωρου Μπρουσκομάτη ενδιαφέρον αν και μου θύμιζε κάπως γιορτή Αγίου Βαλεντίνου. Τα Κοστούμια της Πένυς Σπανού μου φάνηκαν αλλοπρόσαλλα. Ο ένας φορούσε στολή τένις, άλλοι ήταν μισόγυμνοι φορώντας γιλέκο, κάποιος φορούσε παλτό, μία κυρία (με πραγματικά καλλίγραμμο σώμα) ήταν ντυμένη σε στιλ πορνοσόπ! Οι Φωτισμοί του Γιώργου Αγιαννίτη εξυπηρέτησαν σωστά την παράσταση. Η Κίνηση του Νίκου Λεκάκη σε απόλυτη συμφωνία με τους ρυθμούς του έργου.

Μουσική: Νίκος Χατζόπουλος. Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξάνδρα Μηλιώνη

Ερμηνεύουν

Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Βασίλης Ζήσης, Μαρία Θωμά, Ιουστίνα Μάτσιασεκ, Ευγενία Ξυγκόρου και Δημήτρης Τσιγκριμάνης. Όλοι τους ερμήνευσαν του ρόλους τους ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του σκηνοθέτη.

Διαρκεια : 90 '

Η κυρία του ταμείου πολύ ευγενική και εξυπηρετική. Είχε την καλοσύνη να μας ξεναγήσει στην πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση γλυπτικής που υπάρχει στο φουαγιέ.