Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2021
Σ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΑΙΘΡΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΌ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΜΑΡΑΣΜΟΣ - ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ – ΥΙΟΘΕΣΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΘΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ
ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ – ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ
ΕΧΕΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ
ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΝΤΥΠΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΝΕΓΑΛΗ
ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΘΕΜΑ
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021
Non Stop Christmas Songs Medley ⛄⛄⛄ 3 Hours of Non Stop Christmas Songs ...
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021
ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: Πηνελόπη Δέλτα - ΄Ιων Δραγούμης
Της Μαρίας Παπαδήμα 
Υπήρχαν εποχές που οι άνθρωποι ερωτεύονταν. Ζούσαν το έντονο αυτό συναίσθημα για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα που μπορούσαν να διαρκέσουν ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή, άσχετα με την κατάληξη του. Οι έρωτες άλλοτε είχαν αίσιο τέλος και άλλοτε προκαλούσαν πίκρες και δάκρυα. Υπήρχαν όμως και αδιέξοδοι έρωτες που νομοτελειακά οδηγούσαν σε αδιέξοδες καταστάσεις. Ένας τέτοιος έρωτας ήταν και αυτός που δημιουργήθηκε ανάμεσα στην Πηνελόπη Δέλτα και στον Ίωνα Δραγούμη.
Εκείνη καλομεγαλωμένη πλουσιοκόρη του Εμμανουήλ Μπενάκη, του ζάπλουτου Έλληνα από την Αλεξάνδρεια που δεν ήταν μόνο επιχειρηματίας αλλά και ευεργέτης καθώς και άνθρωπος που ασχολήθηκε με την πολιτική (Δήμαρχος Αθηναίων) υποστηρίζοντας τον Βενιζέλο. Παντρεμένη από την ηλικία των 21 χρόνων (όχι πολύ μικρή για τα δεδομένα της εποχής) με τον σοβαρότατο και αξιολογότατο Κωνσταντινουπολίτη (από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή) - Φαναριώτη, τραπεζίτη Στέφανο Δέλτα. Ο γάμος πιθανότατα ήταν με κάποια έννοια συμβατικός όπως πολλοί γάμοι της εποχής εκείνης. Υπήρχαν παιδιά αλλά υπήρχε και ο χαρακτήρας της που η ίδια στο αυτοβιογραφικό της βιβλίο «Πρώτες Ενθυμίσεις» (Αθήνα 1981) τον αναλύει λεπτομερέστατα. Στο βιβλίο αυτό γράφει: « Εγώ επαναστάτης, πάντα ταραγμένη, φουρτουνιασμένη, έτοιμη να δω παντού αδικίες, ζουλιάρα, γρινιάρα, παιδεμένη, διψασμένη για αγάπη θυσίες ηρωισμούς, μεγάλα κατορθώματα και μεγάλες καταστροφές, ποτέ ικανοποιημένη, θέλοντας πάντα τα πράγματα αλλιώς απ΄ ό,τι ήρχουνταν, συχνά θλιμμένη, συχνότερα αγανακτισμένη». Νομίζω και μόνο αυτή η χαρακτηρισμοί αρκούν για να περιγράψουν ποια ήταν η Πηνελόπη Δέλτα και γιατί έζησε τη ζωή που έζησε καθώς και γιατί είχε το τέλος που είχε. Ίσως μέσα σε όλα αυτά να έπαιζε ρόλο και το αυστηρό-καταπιεστικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε.
Με την προσωπικότητα που περιγράφει, σε κάποια φάση, ακολουθώντας το «ο χαρακτήρας σου είναι η μοίρα σου» του Ηράκλειτου ερωτεύεται τον Ίωνα Δραγούμη (είχε και άλλες ιστορίες αλλά λόγω της υπόθεσης του έργου ας περιοριστούμε μόνο σε αυτήν).
Ο Ίων δεν ήταν τυχαίος άνδρας. Καταγόταν από πολύ γνωστή και σπουδαία οικογένεια (γιός πρωθυπουργού). Υπηρετούσε στο διπλωματικό σώμα, ως πρόξενος στην Αλεξάνδρεια όπου γνωρίστηκαν, είχε αναμειχθεί με την πολιτική. Αντιπαθούσε τον Βενιζέλο. Ο ρόλος του στον μακεδονικό αγώνα ήταν σημαντικός όπως και η συμβολή του στο κίνημα του δημοτικισμού.
Οι δυο τους έζησαν έναν θυελλώδη έρωτα που νομοτελειακά δεν θα μπορούσε να έχει καλό τέλος και φυσικά δεν είχε. Εκείνη παρέμεινε με τον σύζυγο της. Εκείνος συνέζησε με τη μεγάλη ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη (η εκτός γάμου σχέση τους αποτελούσε σκάνδαλο της εποχής), μέχρι τη δολοφονία του από οπαδούς της βενιζελικής παράταξης, στη φάση των αντιποίνων για την απόπειρα δολοφονίας του εθνάρχη.
Το έργο
Στο έργο το ζευγάρι συναντιέται μετά από χρόνια μέσα σε ένα τρένο. Εκείνος απογοητευμένος από την ζωή του, εκείνη από τον άντρα της περιγράφει τη ζωή της σταχτιά και μαύρη. Δεν μπορεί να αλλάξει κάτι γιατί ντρέπεται να εγκαταλείψει τα παιδιά της. Σε αυτά αναφέρει ότι θέλει να αφήσει και τα γραπτά της για να μην κάνουν τα λάθη που έκανε η ίδια, να μην ζήσουν τη ζωή που δεν θα ήθελαν. Όσο για τον εαυτό της πιστεύει ότι δεν ήταν για εκείνην η ευτυχία και αναγκαστικά ζει τη μοναξιά της, ξαπλώνει στα σκοτάδια της με τα μάτια ανοιχτά. Αυτά που ακολουθούν είναι τα αναμενόμενα να συμβούν και να ειπωθούν ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που αγαπιούνται και δεν μπορούν να απολαύσουν τον έρωτά τους. Αναπολούν τα όνειρα, τα φιλιά, τους όρκους αγάπης που πήγαν όλα χαμένα. Εκείνος πιο συγκρατημένος, εκείνη στην αρχή κρατάει μια κάπως απόμακρη στάση στο τέλος όμως σπάει και βγάζει όλη την πίκρα που προσπαθούσε να κρύψει. Τον κατηγορεί για τη σχέση του με μία κοινωνικά πολύ κατώτερη του θεατρίνα, κλαίνε και οι δύο αγκαλιάζονται φιλιούνται παράφορα, το ταξίδι όμως κάποια στιγμή τελειώνει και μέσα σε βαθιά συγκίνηση ακολουθούν τα σκληρά πεπρωμένα τους. Χωρίς τελικά να μπορέσουν να ζήσουν την αγάπη τους εκείνος θα πεθάνει από σφαίρα και εκείνη πολύ αργότερα από δηλητήριο (θα αυτοκτονήσει, έχοντας αποπειραθεί και μια άλλη φορά παλαιότερα).
Οι άνθρωποι που αγάπησαν και αγαπήθηκαν φεύγουν, μένει όμως η ιστορία τους καθώς και όσα έγραψαν. Εκείνη είναι σε όλους μας γνωστή με τα θαυμάσια βιβλία της ως η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα και εκείνος επίσης συγγραφέας που έχει γράψει πολλά αλλά όχι από εκείνα τα έργα που ανταποκρίνονται στο ευρύ κοινό. Η ζωή και η ιστορία τους ένα μυθιστόρημα αλλά ποιος και σε ποιο βαθμό θα το θυμόταν σήμερα εάν δεν υπήρχαν τα βιβλία τους. Κυρίως αυτά που έγραψε εκείνη και τα οποία διαβάζονται και σήμερα μολονότι έχουν περάσει από τότε περισσότερα από ογδόντα χρόνια.
Συντελεστές
Το δημιούργημα της Μαρίας Παπαδήμα εξαιρετικό, περιγράφει ολοζώντανα ¨ένα επεισόδιο¨ από τη ζωή του τραγικού ζευγαριού.
Η Σκηνοθεσία της Ειρήνης Ευαγγελάτου πάρα πού καλή.
Τα Κοστούμια της Χριστίνας Οικονόμου πολύ σωστά. Σε ο,τι αφορά στα σκηνικά της πρέπει να εκφράσω την έντονη αντίρρηση μου. Αυτό που βλέπουμε δεν έχει καμία σχέση με το εσωτερικό βαγονιού τρένου (ακόμα και το Οριάν Εξπρές δεν ήταν έτσι). Οι Φωτισμοί του Γιώργου Φωτόπουλου απόλυτα ικανοποιητικοί. Η πρωτότυπη μουσική του Δημήτρη Χρυσανθακόπουλου δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα.
Επιμέλεια: Γιάννης Μποσταντζόγλου
Κατασκευή Σκηνικού: Παναγιώτης Μανίκας
Μουσική Παραγωγή-miximastering: Χρήστος Μπάκης
Παίζουν
Δήμητρα Παπαδήμα, Μάνος Κωστής.
Εκείνη κατορθώνει να μας δώσει μια απόλυτα πειστική εικόνα της Πηνελόπης Δέλτα (όχι μόνο επειδή η κόμμωση της είναι απόλυτα πετυχημένη), της ερωτευμένης γυναίκας που όσο και αν προσπαθήσει να κρύψει αυτά που αισθάνεται στο τέλος καταρρέει. Στη αρχή βλέπουμε τη θυμωμένη γυναίκα, με την ωραία κορμοστασιά, που την εγκατέλειψε ο άντρας τον οποίο ερωτεύτηκε και μετά αυτήν που θρηνεί τον χαμένο έρωτά της.
Εκείνος ένα απόλυτα πετυχημένο casting μια και μοιάζει πάρα πολύ με τον Δραγούμη. Εκφράζει θαυμάσια τον άντρα που έχει εμπλακεί σε μια πολύ δύσκολη σχέση.
Ένα μεγάλο μπράβο και στους δύο
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2021
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2021
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2021
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2021
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 34 ΓΙΑΤΡΟΙ ΓΡΑΦΟ...
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "34 ΓΙΑΤΡΟΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΠΟΙΗΣΗ" ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ
ΕΚΔΟΣΗ ATHENIAN SCIENCE PUBLISHER ΛΕΝΑ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ EVRYPIDES ART GALLERY
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2021
Στέλιος Αντωνιαδης CULTURE BLOG - ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ
"Φυλές" της Νίνα Ρέιν (Nina Raine)
Ένα έργο που έχει μεγάλη σχέση με την Ιατρική
Η Ρέιν είναι Αγγλίδα θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτης. Έχει σπουδάσει αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη. Μακρινή συγγενείς του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Μπόρις Πάστερνακ. Θεωρείται ως μια πολλά υποσχόμενη συγγραφέας το δε έργο ένα από τα καλύτερα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια.
Οι Φυλές, το δεύτερο θεατρικό που έχει γράψει, είναι εμπνευσμένο από κάποιο ντοκιμαντέρ που παρακολούθησε με θέμα ένα κωφό ζευγάρι το οποίο περιμένοντας τη γέννηση του παιδιού τους ανέφεραν ότι θα ήθελαν και αυτό να γεννηθεί κωφό. Η εντύπωση που αποκόμισε η συγγραφέας ήταν ότι η οικογένεια αποτελούσε ένα είδος «Φυλής» της οποίας τα μέλη ήθελαν να μεταφέρουν τα δικά τους πιστεύω, τις δικές τους αξίες καθώς και τον δικό τους γλωσσικό τρόπο επικοινωνίας στα παιδιά τους. Το ερέθισμα αυτό την έβαλε σε σκέψεις για το ότι υπάρχουν και πολλές άλλες ομάδες-φυλές (κοινωνικές, θρησκευτικές, πολιτικές) που έχουν τις δικές τους συνήθειες, τα δικά τους πιστεύω, τις δικές τους απόψεις οι οποίες πολλές φορές είναι δύσκολο να γίνουν κατανοητές από τους άλλους, καταργούν όμως τα μεταξύ τους εμπόδια συνεννόησης.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 2010 (Royal Court Theatre). Σύσσωμος ο τύπος το επαίνεσε με τις πολύ καλές κριτικές που έγραψαν οι κριτικοί θεάτρου προτείνοντας το για διάφορα βραβεία (Ο κριτικός των Ney York Times έγραψε ότι αυτό το έργο μας ρωτάει τον τρόπο που ακούμε μιλώντας ή σιωπώντας). Τα επόμενα χρόνια ανέβηκε στο Broadway 2012 όπου τιμήθηκε με το Drama Desk Award for Outstanding Play. Στη συνέχεια παίχτηκε στον Καναδά, στην Αυστραλία και σε άλλες χώρες αποσπώντας πολλά βραβεία. Η παράσταση αποτελεί την πρώτη παρουσίαση του στην Ελλάδα.
Το έργο
Ο ερχομός ενός παιδιού με ιδιαιτερότητες δημιουργεί, τις περισσότερες φορές, προβλήματα και δυσλειτουργίες στην οικογένεια. Ο βαθμός τους εξαρτάται από το είδος της διαφορετικότητας, τη συμπτωματολογία, τη βαρύτητα και τον τρόπο ικανοποιητικής αντιμετώπισης ή ακόμα και θεραπείας. Πολλές δε φορές το προβληματικό παιδί υπάρχει πιθανότητα να αποδειχτεί ότι είναι χαρισματικό.
Στην αρχή παρακολουθούμε μια, κάπως παράξενη, μεσοαστική Αγγλο-Εβραϊκή οικογένεια (η συγγραφέας έχει Εβραία μητέρα) υψηλού πνευματικού επιπέδου. Ο πατέρας (Μανώλης Μαυροματάκης) γράφει κριτικές και κριτικάρει τους πάντες και τα πάντα, ακόμα και τα μέλη της οικογένειας του. Συνεχώς φωνάζει, βρίζει, βωμολοχεί, προσβάλλει, ειρωνεύεται, πηγαινοέρχετε (κάπως περίεργη συμπεριφορά για έναν καλλιεργημένο άνθρωπο). Η μητέρα προσπαθεί να γράψει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με θέμα τη διάλυση ενός γάμου με ένα τέλος το οποίο ακόμα δεν έχει αποφασίσει, θέλει να το σκεφτεί όταν τελειώσει την πρώτη γραφή όπως συνήθιζε η Αγκάθα Κρίστη. Ζουν μαζί με τα τρία παιδιά τους. Ό ένας γιός (Δημήτρης Κουρούμπαλης), άνεργος και απογοητευμένος από τη ζωή του, θέλει να γράψει μια διατριβή με θέμα: «Η γλώσσα δεν καθορίζει το νόημα» αλλά έχει διάφορα ψυχολογικά προβλήματα, ακούει φωνές κτλ. Η κόρη προσδοκά, χωρίς επιτυχία, να γίνει σοπράνο. Ο δεύτερος γιός (Μάνος Καρατζογιάννης) είναι κωφός, ζει στη σιωπηλή μοναξιά του, έχει μάθει να διαβάζει τα χείλη, δεν γνωρίζει όμως τη νοηματική γλώσσα την οποία οι γονείς του δεν ήθελαν να μάθει για να μη φαίνεται ότι διαφέρει από τους άλλους (δεν αναφέρεται πουθενά η γνώμη των ειδικών).
Μιλάνε όλοι μαζί, διαφωνούν για τα πάντα δίχως να μπορούν στην ουσία να συνεννοηθούν, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι δυνατό να επικοινωνήσουν. Φωνές φλυαρία ομιλούσα ασυνεννοησία, ο ένας δεν ακούει τον άλλον γιατί δεν σωπαίνει λίγο για να μπορέσει να τον ακούσει. Ο μόνος που μένει σιωπηλός είναι ο κωφός. Αυτός που δεν μπορεί να ακούσει λόγω του υπαρκτού προβλήματος του. Οι θορυβώδης αυτή ατμόσφαιρα διαρκεί σχεδόν σε όλο το πρώτο μισό του έργου σε βαθμό που κουράζει.
Σε αυτήν την οικογενειακή ηχορύπανση ο κωφός γιός κάποια στιγμή παρουσιάζει τη φίλη του η οποία έχει γεννηθεί από κωφούς γονείς και τώρα σταδιακά και η ίδια με τρόμο και φόβο ζει την απώλεια της ακοής της. Αυτή όμως είναι εκείνη που θα του διδάξει τη νοηματική γλώσσα αλλά και τους τρόπους συνεννόησης και έκφρασης καθώς και τα πιστεύω του κόσμου των κωφών. Με όλα αυτά θα τον κάνει να αναζητήσει την ανεξαρτησία του, να βρει δουλειά, να αναπτύξει την προσωπικότητά του, να αλλάξει τις ενδοοικογενειακές ισορροπίες. Η αλλαγή αυτή τρομάζει τον ψυχιατρικά διαταραγμένο αδελφό γιατί φοβάται ότι ο έρωτας για τη φίλη θα τον απομακρύνει από τον ίδια ενώ η μητέρα αντιμετωπίζει την αλλαγή στωικά και προσπαθεί να δράση πυροσβεστικά στις φωτιές που έχουν ανάψει. Η αδελφή του στον κόσμο της, με τα δικά της προβλήματα αναλογίζεται για αυτά που αφορούν στη σιωπηρή έκφραση μέσω της τέχνης.
Όλες οι αλλαγές καταλήγουν στο σημείο όπου ο κωφός γιός απαιτεί από όλα τα μέλη της οικογένειας να μάθουν τη νοηματική γλώσσα αλλά και να του συμπεριφέρονται ως ένα ισότιμο μέλος της και όχι σαν κάτι το διαφορετικό.
Το έργο παρουσιάζει και προβληματίζει για ότι έχει σχέση με τους διάφορους τρόπους επικοινωνίας. Ουσιαστικά φιλοσοφεί σε ότι αφορά στην κώφωση ως πρόβλημα ή ως μια άλλη εμπειρία ζωής. Συνιστά να βλέπεις τη ζωή από άλλο μάτι κυρίως όμως να την ακούς με άλλο αυτί. Τελικά θυμίζει αυτά που λέμε καθημερινά: Άκουσες τι σου είπα; Με ακούς; Τι είπες; Διερευνώντας το πως ακούμε στην ομιλία αλλά και στη σιωπή.
Ένα έξυπνο κείμενο που διαπραγματεύεται ένα παλιό πρόβλημα με έναν καινούργιο τρόπο. Παρουσιάζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πάσχοντες αλλά και τη σημασία του να ανήκεις σε μια ομάδα ατόμων που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Τονίζει την αξία της αλληλεγγύης, της φιλίας της κατανόησης, της αλληλοϋποστήριξης που μπορούν να προσφέρουν οι Ομάδες-Φυλές.
Συντελεστές:
Η Μετάφραση από την Έρι Κύργια, όπως πάντα, πάρα πολύ καλή.
Η Σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά εξαιρετική με σωστή ατμόσφαιρα και ρυθμό. Τα Σκηνικά – Κοστούμια του Εδουάρδου Γεωργίου ανταποκρίνονται πλήρως.
Πολύ σωστοί οι Φωτισμοί από τον Αλέξανδρο Αλεξάνδρου
Μουσική επιμέλεια & Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Βοηθός σκηνογράφου: Έλλη Αποστολάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Τζαμαργιάς
Βίντεο: Δήμητρα Τρούσα
Σύμβουλος δραματουργίας: Ελένη Μολέσκη
Επιστημονικός σύμβουλος: Κωνσταντίνος Σαμαράς
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας, Ελίνα Γιουνανλή
Ερμηνεύουν:
Ο Μανώλης Μαυροματάκης εξαιρετικός, ερμηνεύει πάντα τους ρόλους που παίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τον έχω δει πολλές φορές και τον θυμάμαι με ιδιαίτερο θαυμασμό στον Ρινόκερο. Ο Μάνος Καρατζογιάννης παίζει με συγκρατημένο και έξοχο τρόπο τον δύσκολο ρόλο του. Δικαιολογημένη η βράβευση του. Ο επίσης βραβευμένος Δημήτρης Κουρούμπαλης πάρα πολύ πιστικός. Ερμηνεύει έξοχα τον προβληματισμένο, άνεργο, νέο και τα προβλήματα που τον βασανίζουν. Η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, η Βασιλική Τρουφάκου καθώς και η Ελένη Μολέσκη ερμηνεύουν πολύ σωστά τους ρόλους τους.
Για την ερμηνεία του στις “Φυλές” ο Μάνος Καρατζογιάννης τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού- all4fun 2019 και μαζί με τον Δημήτρη Κουρούμπαλη τιμήθηκαν με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στα Θεατρικά Κορφιάτικα Βραβεία 2020.
Διάρκεια: 110 λεπτά
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021
Ζωντανά το ΙΑ΄ Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Προσχολικής Αγωγής (Σάββ...
Η ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΜΑΣ - ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ - ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ - ΥΨΗΛΟΤΑΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021
Πρόεδροι & Εισηγητές του IA΄ Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου Προσχολ...
ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΟΥ ΕΝΔΕΚΑΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΜΑΣ
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021
ΙΑ' Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Προσχολικής Αγωγής
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΡΕΚΟΡ - ΣΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 2020 ΕΙΧΑΜΕ 13.000 ΘΕΑΣΕΙΣ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΥΣ ΤΩΝ 2.000 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΟΥΣ - ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021
ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΓΡΙΠΗ - ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΣΗΜΕΡΑ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΓΡΙΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2021
Σ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ BES...
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΘΗΚΕ ΠΟΛΥ
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021
Mozart. Flute and Harp Concerto K299. Zubin Mehta, Julia Rovinsky, Guy E...
Είχα μια δύσκολη μέρα που με έκανε να χρειάζομαι το βάλσαμο της
μουσικής
Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2021
ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΗ
Στελιος Αντωνιάδης CULTURE BLOG - Κριτική Θεάτρου ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ - ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΧΑΤΖΗΑΣΛΑΝΗ - ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ (1790-1853)
Ο Δημήτριος Βυζάντιος, γεννημένος το 1790 στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένας ακόμα Κωνσταντινουπολίτης, μέσα στους τόσους πολλούς που βοήθησαν στη δημιουργία της νεότερης Ελλάδας και του Ελληνικού κράτους. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Χατζηασλάνης, προτίμησε όμως το Βυζάντιος λόγω της καταγωγής του. Στην Πόλη όπου μεγάλωσε, μαζί με τις άλλες γνώσεις έμαθε αγιογραφία την οποία και εξασκούσε ως επάγγελμα μέχρι να την εγκαταλείψει το 1812. Έχοντας μόρφωση αλλά και γνώστης ξένων γλωσσών είχε αναλάβει υπηρεσίες σε πολύ υψηλές θέσεις όπως αυτή του διερμηνέα του Μπέη της Τύνιδας. Όταν ξέσπασε η Ελληνική επανάσταση πήγε στην Κυπαρισσία αγωνιζόμενος στο μεσσηνιακό στρατόπεδο. Υπηρέτησε ως Γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας, γραμματέας στην επαρχία Τριφυλίας και έπαρχος Κορώνης-Γαστούνης. Επίσης υπηρέτησε ως Γραμματέας του πρώτου εγκληματικού δικαστηρίου που δημιουργήθηκε από τους αγωνιστές της επανάστασης το 1826 αλλά και ως γραμματέας Πολεμικών. Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια και ο ερχομός του Όθωνα, που προκάλεσαν αλλαγές στα πολιτικά πράγματα, τον έκανε να αισθανθεί ότι το πολιτικό κλίμα που δημιουργήθηκε δεν τον εξέφραζε. Για αυτό και προτίμησε να απομακρυνθεί από τα δημόσια αξιώματα, να αποσυρθεί στην Πάτρα όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1853, εργαζόμενος ως αγιογράφος. Αγιογράφησε την εκκλησία του Αγίου Ανδρέα όπως και πολλές άλλες εκκλησίες της Πελοποννήσου.
Στη λογοτεχνία παρουσιάστηκε με το θεατρικό του έργο Βαβυλωνία που έγραψε το 1836. Στη συνέχεια έγραψε τις κωμωδίες: Σινάνης, Γυναικοκρατία και Κόλαξ. Επίσης έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα.
Η Βαβυλωνία αποτελεί την πρώτη νεοελληνική κωμωδία, το πρώτο θεατρικό έργο που παίχτηκε στην ελεύθερη Ελλάδα. Παρουσιάστηκε σε πολλές παραστάσεις στον ελλαδικό χώρο αλλά και όπου αλλού υπήρχαν Έλληνες. Με το έργο του αυτό ο Βυζάντιος διαμόρφωσε την ελληνική κωμωδία του δέκατου ένατου αιώνα. Το 1970 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Διζικιρίκη
Το έργο
Ο Βυζάντιος γράφει μια απλή, λαϊκή ιστορία απλών ανθρώπων και όχι ηρώων της επανάστασης αλλά ο σκοπός του είναι άλλος. Σε ό,τι αφορά στην ιστορία βλέπουμε το εσωτερικό μιας λοκάντας του Ναυπλίου (λέξη που χρησιμοποιείται στην Τουρκία μέχρι και σήμερα για τα εστιατόρια) στην οποία τρώνε και πίνουν, χορεύουν, γλεντούν και τραγουδούν Έλληνες-Ρωμιοί από τα διάφορα μέρη όπου υπάρχει ελληνισμός (Ανατολίτης από την Καισάρεια, Μωραϊτης, Χιώτης, Αρβανίτης, Κριτικός, Κύπριος καθώς και ένας λογιότατος). Γιορτάζουν τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη ναυμαχία του Ναυαρίνου ελπίζοντας στην απελευθέρωση της Ελλάδας και τη δημιουργία ελληνικού κράτους. Μια πραγματικά πολύ σπουδαία νίκη που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο για ό,τι ακολούθησε. Ο κάθε ένας, όπως είναι φυσικό, μιλάει με το δικό του τοπικό γλωσσικό ιδίωμα που σε κάποιες περιπτώσεις δυσκολεύει τη συνεννόηση. Ο συγγραφέας τονίζει επίσης εμφατικά τις πολιτισμικές διαφορές που υπάρχουν ανάλογα με την καταγωγή του καθενός. Στο αποκορύφωμα του επικοινωνιακού προβλήματος ο κρητικός χρησιμοποιεί τη λέξη (κουράδια) που εξαγριώνει τον μεθυσμένο αρβανίτη ο οποίος τον πυροβολεί τραυματίζοντας τον ελαφρά. Το γεγονός προκαλεί την παρέμβαση της αστυνομίας. Εμφανίζεται ένας Ζακυνθινός πολύ γκροτέσκος αστυνομικός με φτερά και μπιχλιμπιδάτη στολή καθώς και γελοία συμπεριφορά. Προσπαθώντας να εξιχνιάσει την υπόθεση του τραυματισμού χρησιμοποιεί τις λέξεις κάζο πενσάτο (εκ προμελέτης) και κάζο ατσιντέντε (ατύχημα) σε βαθμό που κουράζει. Τελικά λόγω της ασυνεννοησίας που δημιουργεί με τις ερωτήσεις που κάνει τους βάζει όλους στη φυλακή! Έτσι αυτοί που γιόρταζαν την ελευθερία χάνουν τη δική του ατομική ελευθερία. Μετά όμως από την αίτηση προς τη Διοίκηση που υπαγόρεψε στον λογιότατο ο ανατολίτης, η Διοίκηση τους αθωώνει όλους για να επιστρέψουν στην ταβέρνα όπου ξεπερνώντας τις όποιες διαφορές τους συνεχίζουν το γλέντι τους.
Σε πρώτη ματιά ο Βυζάντιος σατιρίζει με πολύ χιούμορ αλλά και αγάπη τους Έλληνες που ζουν σε διάφορες περιοχές. Τονίζει ιδιαίτερα την ασυνεννοησία αλλά ακόμα περισσότερο την έλλειψη παιδείας, την αγραμματοσύνη που δημιουργεί το πραγματικό χάσμα επικοινωνίας. Με πολύ μεγάλη μου λίπη νομίζω ότι παρόλο που πέρασαν τόσα πολλά χρόνια και μολονότι ο λαός μορφώθηκε και πήρε πτυχία πολύ φοβάμαι ότι δεν καλλιεργήθηκε όσο θα έπρεπε για αυτό και βλέπουμε αυτά που βλέπουμε, αυτά που μας στενοχωρούν βαθύτατα. Στο έργο η ασυνεννοησία μοιάζει να οφείλεται στα διάφορα γλωσσικά ιδιώματα, στους διαφορετικούς χαρακτήρες και τρόπους συμπεριφοράς, στα ξεχωριστά ήθη και έθιμα στην πραγματικότητα όμως εν μέρει οφείλεται σε αυτά, το σπουδαιότερο είναι ότι οι προσπάθειες διαφωτισμού (Κοραής, Ρήγας, Μοισιόδαξ και άλλοι) δεν είχαν ακόμα πετύχει τον σκοπό τους στον βαθμό που θα βοηθούσε.
Συντελεστές
Η Σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να γίνει στο ανέβασμα του έργου αυτού. Τα Σκηνικά των Σάκη Μπιρμπίλη-Γιάννη Κακλέα εξαιρετικά όπως και τα Κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη. Οι Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σάκης Μπιρμπιλης πάρα πολύ σωστοί. Δημιουργούν πάντα την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Μουσική σύνθεση, μουσική επιμέλεια: Μαρίζα Ρίζου
Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη. Όλος ο θίασος χορεύει και τραγουδάει υπέροχα (Πάτο, πάτο φίλησέ τη και από κάτω).
Βίντεο: Μιχάλης Κλουκίνας
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Γερακιανάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Νατάσα Τσιντικίδη
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιωάννα Καλαβρού
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Επιστημονικός σύμβουλος: Στέφανος Καβαλλιεράκης
Δραματολόγος Παράστασης: Εύα Σαραγά
Διανομή
Ανατολίτης, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης. Ένας πολύ καλός ηθοποιός που είναι ασύγκριτος στους ρόλους του Κωνσταντινουπολίτη (Πολίτικη Κουζίνα) και του Ανατολίτη (κιοφτέδες, ροβίθια, παστουρμά με αυγά, πιπέρια-μιπέρια).
Ο Επτανήσιος Αστυνομικός: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος μου φάνηκε υπερτονισμένος, γκροτέσκος. Πολύ τσαλίμι, πολύ σκέρτσο, σίγουρα ο συγγραφέας δεν συμπαθούσε τους αστυνομικούς και την εξουσία.
Ο Κρής: Κώστας Αποστολάκης σωστός στην ερμηνεία και στη γλώσσα αλλά ο μεγάλος κλαυθμός και οδυρμός του κρατάει πολλή ώρα, κουράζει και δεν ταιριάζει.
Ο Τζουμερκιώτης: Λάμπρος Κτεναβός καθώς και ο Λογιότατος: Θανάσης Δήμου πάρα πολύ καλοί όπως και όλοι οι άλλοι ηθοποιοί του θιάσου: Πελοποννήσιος: Θοδωρής Σκυφτούλης, Χίος: Γιάννης Κότσιφας
Αρβανίτης: Κώστας Μαγκλάρας, Κύπριος: Δημήτρης Φουρλής
Ξενοδόχος : Μιχάλης Βαλάσογλου, Γραμματεύς της Αστυνομίας: Πάνος Ζυγούρος, Στρατιώτες: Κωνσταντίνος Ζωγράφου, Σπύρος Κυριάκος
Κανέλλα: Νίκη Λάμη, Γαρούφω: Κωνσταντίνα Τάκαλου
Ιατρός αμαθής: Κωνσταντίνος Γαβαλάς
Μουσικός επί σκηνής: Παναγιώτης Κωστόπουλος
Φωτογράφος παράστασης: Σταύρος Χαμπάκης
Διάρκεια 50 λεπτά
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2021
Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021
Khatia Buniatishvili - Grieg - Piano Concerto in A minor - Sokhiev
ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ - ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ - ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ - Δεν ξέρω τι επαθα σήμερα και το άκουσα τρεις φορές, ίσως η βροχή, ίσως το φθινόπωρο, ίσως η ψυχολογία μου και μάλλον όλα μαζί.
Ο Έντβαρντ Γκρηγκ (1843-1907) ήταν Νορβηγός συνθέτης και πιανίστας. Θεωρείται ευρέως ένας από τους κορυφαίους συνθέτες της ρομαντικής περιόδου και η μουσική του είναι μέρος του τυπικού κλασικού ρεπερτορίου παγκοσμίως.
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021
Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2021
Khatia Buniatishvili - Un Violon sur le Sable - Rachmaninov Concerto n°2...
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου κοντσέρτα απο μία εξαιρετική πιανίστα. Προσέξτε την ψυχική της συμμετοχή.
Brahms Piano Concerto No 1 - Barenboim, Celibidache, 1991
"Aimez-vous Brahms" από το βιβλίο της Françoise Sagan. Εγώ τον αγαπώ πολύ και ιδιάιτερα αυτό το κοντσέρτο του για πιάνο. Τον εξαιρετικό πιανίστα Daniel Barenboim τον έχω απολαύσει πολλές φορές στα χρόνια του Λονδίνου, στο Royal Festival Hall. Αργότερα έγινε διευθυντής ορχήστρας.
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021
Schumann - Symphony No 3 in E-flat major, Op 97 - Bernstein
Αγαπημένη συμφωνία του αγαπημένου Schumann που την
ψυχική του διαταραχή, την κατάθλιψη του την εκφράζει με αυτόν τον τρόπο. Ο Bernstein στα πολύ καλά του
Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021
Ζωντανά το ΣΤ’ Επιστημονικό Εκπαιδευτικό Σεμινάριο ΕΛΕΠΕΠΑ ( Θεωρητικό )
ΣΤ’ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΛΕΠΕΠΑ – ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΙΔΡΥΤΗ-ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΥ-ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ
ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ – ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ
ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2021
49ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ ΖΑΠΠΕΙΟ - ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΘΗΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΓΥΡΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ" - ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΣΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΙΛΗ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΤΙΜΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ - Το πριηγούμενο σε σχέση με την Κωνσταντινούπολη βιβλίο μου "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ" έγινε best seller εύχομαι και το νέο βιβλίο μου που στην ουσία είναι συνέχεια του προηγούμενου να γίνει και αυτό best seller
49ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ ΖΑΠΠΕΙΟ - ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΘΗΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΓΥΡΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ" - ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΣΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΙΛΗ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΤΙΜΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ - Το πριηγούμενο σε σχέση με την Κωνσταντινούπολη βιβλίο μου "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ" έγινε best seller εύχομαι και το νέο βιβλίο μου που στην ουσία είναι συνέχεια του προηγούμενου να γίνει και αυτό best seller
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)