Piano Duel - Yuja Wang vs. Khatia Buniatishvili

ΘΕΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ - ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΨΟΓΕΣ - ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η ΜΙΑ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 

 Στέλιος Αντωνιάδης CULTURE BLOG - ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ από τις Κριτικές Βιβλιοπαρουσιάσεις μου στο Περιοδικό ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ – ΔΟΚΙΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ «Μεταξύ σοβαρού και αστείου».

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Θ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ

Το βιβλίο περιέχει, όπως φαίνεται από τον τίτλο, τα χρονογραφήματα και τα δοκίμια του Δημητρίου Καραμήτσου που κατά καιρούς δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες, σε περιοδικά και στο διαδίκτυο. Ένα μικρό βιβλίο με μεγάλο ενδιαφέρον.

Πρόκειται για εύστοχες κοινωνικές παρατηρήσεις της καθημερινότητας μας. Ο λόγος του συναδέλφου Καραμήτσου, έχει απαράμιλλη αμεσότητα, πολλές φορές απευθύνεται προς τον αναγνώστη σαν ένας παλιός γνώριμος, σαν ένας φίλος που σου μιλάει ανεπιτήδευτα. Με έναν πολύ απλό τρόπο και ιδιαίτερη γλαφυρότητα, σε γραφή ομιλίας και με πολύ χιούμορ περνάει πολύ σοβαρά μηνύματα. Τα λέει όλα για όλους, χύμα και τσουβαλάτα. Όλα τα κείμενα έχουν ενδιαφέρον, άλλα περισσότερο - άλλα λιγότερο κάτι που εξαρτάται από αυτόν που τα διαβάζει. Αναφέρω μερικά από αυτά που έχουν σχέση με τους δικούς μου προβληματισμούς και τις δικές μου σκέψεις.

Πάρα πολύ σωστά σατιρίζει τα δελτία ειδήσεων που είναι δελτία τρόμου. Εκείνο όμως που έχει τραγικό ενδιαφέρον είναι ότι μετά από έναν καταιγισμό, πάρα πολύ δυσάρεστων και ανησυχητικά τρομακτικών νέων, οι παρουσιαστές μας εύχονται ένα θαυμάσιο βράδυ ή νύχτα που όχι μόνο να κοιμηθείς δεν μπορείς αλλά και στην περίπτωση που θα το κατορθώσεις σίγουρα θα δεις τους εφιάλτες της ζωής σου. Περιγράφει ο συγγραφέας και την ανοησία που πάει σύννεφο με τον τύπο των ερωτήσεων για το πώς αισθάνεται ο ιδιοκτήτης που κάηκε το κατάστημα του!!

Στο, «Ο Ιδιότροπος», αναφέρεται σε μια κατάσταση που ενοχλεί όλους μας. Ποιος δεν δυσαρεστείται όταν περνάει ή προσπαθεί να περάσει δίπλα από ένα περίπτερο το οποίο, με κασόνια ή άλλες πρόχειρες ή και όχι πρόχειρες κατασκευές, έχει καταλάβει όλο το πεζοδρόμια υποχρεώνοντας τους πεζούς να ακολουθήσουν άλλον δρόμο εκτός από απόν που προορίζεται μόνο για τους πεζούς (πολλές φορές περνώντας ακουμπάει το κεφάλι μου σε περιοδικά, εφημερίδες ή και σε βρόμικες τέντες).

Σε πολλά σημεία αναφέρεται σε θέματα που έχουν σχέση με την πολιτική και τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες που σίγουρα δεν είναι αυτοί που τους αρμόζει η δημοκρατία. Η δημοκρατία που για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται υπεύθυνους πολίτες οι οποίοι, με κριτική και ώριμη σκέψη ξέρουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν (π.χ. όταν ψηφίζουν). Επίσης αναλύει το πώς από την ανοησία μας και μόνο φτάσαμε στη δεινή κατάσταση που βρισκόμαστε.

Στο «Homo Caffeterious» πολύ εύστοχα σατιρίζει τη νεολαία των «φραπέδων» που κατακλύζει τα καφενεία αντί να γεμίζει τις βιβλιοθήκες κυρίως μάλιστα όταν πρόκειται για τη λεγόμενη φοιτητιώσα νεολαία των νεαρών που, όπως πολύ σωστά λέει, σπουδάζουν χωρίς να διαβάζουν ( και βέβαια υπάρχουν αυτοί που πραγματικά σπουδάζουν αλλά αυτούς δεν τους συναντάμε τόσο συχνά στα καφενεία). Φυσικά αναφέρει και τις καρέκλες των καφενείων που έχουν καταλάβει όχι μόνο τα πεζοδρόμια αλλά και τους δρόμους. Εύστοχα περιγράφει και πολλά άλλα σχετικά με τους δήμους π.χ: σκουπίδια που βρωμοκοπούν, ανοιχτοί ξεχειλισμένοι κάδοι απορριμμάτων δίπλα σε εστιατόρια, παρκαρισμένα επάνω στα πεζοδρόμια, στις διαβάσεις των πεζών και των ΑΜΕΑ, αυτοκίνητα και μηχανάκια ή μηχανάρες και πολλά άλλα που έχουν να κάνουν με την παιδεία των νεοελλήνων (κάτι που έχω καυτηριάσει, σε γραπτά και εκπομπές μου στην τηλεόραση, πάρα πολλές φορές).

Ο συγγραφέας είναι όπως αναφέρθηκε γιατρός και ξέρει πάρα πολλά για όλα αυτά που έχουν σχέση με τα θέματα της υγείας γενικότερα αλλά και τις σχέσεις γιατρού- ασθενή ειδικότερα. Εμφατικά τονίζει την άκρα εμπορευματοποίηση της υγείας και τα προβλήματα που δημιουργεί. Επίσης τονίζει τη σημασία της ψυχολογικής υποστήριξης του ασθενή, με τη σωστή και προσεγμένη ενημέρωση του κόσμου σε θέματα υγείας. Αναφέρει επίσης τους διάφορους νόμους που κατά καιρούς αλλάζουν και μάλιστα όχι πάντα προς το καλύτερο. Σατιρίζει εύστοχα τον νόμο που υποχρεώνει ένα ιατρείο που λειτουργεί για πολλές δεκαετίες να βγάλει άδεια καταλληλότητας; Αναφέροντας συγκεκριμένα ότι πρέπει να υπάρχει τουαλέτα για να μην ουρούν οι ασθενείς στους τοίχους του ιατρείου ή και να υπάρχει αίθουσα αναμονής για να μην συνωστίζονται στην είσοδο της πολυκατοικίας!!

Μου άρεσαν επίσης πάρα πολύ αυτά που γράφει για το ντύσιμο, για την περιβολή, θέμα που με έχει απασχολήσει στο παρελθόν και με έχει κάνει να γράψω ένα μικρό δοκίμιο (βλέπε βιβλίο μου «Στιγμοσκέψεις»). Το κακό είναι ότι η κατάσταση αυτή, όσο περνάει ο καιρός, όχι μόνο με απασχολεί αλλά και με ενοχλεί ιδιαίτερα η κακογουστιά που βλέπω στους δρόμους, σε χώρους όπως το Μέγαρο Μουσικής, σε εγκαίνια και σε πολλές άλλες περιπτώσεις (σκέφτομαι να γράψω κάτι για όλα αυτά αλλά και να τα παρουσιάσω σε εκπομπή στην τηλεόραση).

Στο θαυμάσια και ιδιαίτερα ευανάγνωστο αυτό βιβλίο υπάρχουν και πολλά άλλα απολαυστικού περιεχομένου κείμενα που με έκαναν να γελάσω (πολλές φορές πικρά), σε μια εποχή που δεν είναι πολύ εύκολο το γέλιο.

Αξίζει να το διαβάσετε.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

 

Στέλιος Αντωνιάδης CULTURE BLOG - ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΥΑΣ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΕΤΙΑΡΙΔΟΥ

Έργο με επίκαιρο θέμα από τον κόσμο του θεάτρου

Η Άννα Ετιαρίδου είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Το 1996 ίδρυσε, μαζί με τον σκηνοθέτη Κώστα Δελακούρα την «Ομάδα Πλάνη», που συμπληρώνει 25 χρόνια παρουσίας, την πρώτη ομάδα που δημιούργησε στη χώρα μας το Bar Theater (ποτό και θέατρο μαζί). Το 2004 ίδρυσε το Θεατρικό Εργαστήρι «Περιπλάνηση» όπου διδάσκει την τέχνη της υποκριτικής. Ασχολείται επίσης με τη μετάφραση θεατρικών έργων (Στη νεκρά, Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα, Ο χορός του θανάτου).

Το έργο

Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ένα δύσκολο λειτούργημα το οποίο απαιτεί πολύ κόπο, μόχθο, επιμονή, υπομονή και κυρίως ταλέντο. Τα χρόνια όμως περνούν και ακόμα και στις περιπτώσεις της μεγάλης ή της μέτριας επιτυχίας κάποια στιγμή επέρχεται ο κάματος. Σε αυτήν την ψυχολογική κατάσταση επιβαρυντικά συνήθως προστίθενται η κρίση της μέσης ηλικίας, οι φόβου για το μέλλον, το άγχος της αποτυχίας ή του να βρεθεί ο ηθοποιός στα αζήτητα. Το άστρο που αρχίζει να χάνει τη λάμψη του ή αυτό που σβήνει δημιουργεί πάντα εκνευρισμούς και δυσάρεστες καταστάσεις. Μπορεί ο ηθοποιός κάποιες στιγμές να αισθάνεται κούραση αλλά του είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσει να αποσυρθεί. Πάντα πιστεύει ότι έχει πάρει πολύ λίγα για αυτά, τα τόσα πολλά, που έδωσε, πάντα αισθάνεται ότι μια ζωή κτίζει και μόλις εδραιώνεται πλησιάζει η ώρα που πρέπει να φύγει. Λένε ότι οι καλοί ηθοποιοί ξέρουν πότε πρέπει να αποσυρθούν, οι καλύτεροι όμως πεθαίνουν στο σανίδι. Το θέμα μου θυμίζει την καταπληκτική ταινία The turning point (Η Κρίσιμη Καμπή) με τις ανεπανάληπτες ερμηνείες της Ann Bancroft και της Shirley MacLaine. Μου θυμίζει επίσης την Alexandra Del Lago από το Γλυκό πουλί της Νιότης (Sweet bird of youth) του πάντα πολύ αγαπημένου μου Tennessee Williams.

Το έργο

Στο έργο βλέπουμε ότι σε μια φάση έντονου προβληματισμού της πρωταγωνίστριας, παρόλη την πολύ επιτυχημένη της καριέρα, εμφανίζεται μια νεαρή θαυμάστρια που τελικά μόνο θαυμάστρια δεν είναι. Όποια και αν είναι όμως, υποδυόμενη με πολύ μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του αθώου κοριτσιού κατορθώνει να πείσει τους πάντες: πρωταγωνίστρια, συγγραφέα, ενδυματολόγο και άλλους. Ο κριτικός θεάτρου παίζει διαφορετικό ρόλο, κάνει και εκείνος το δικό του παιχνίδι. Τελικά με όλα τα χαρακτηριστικά της κλασικά ματαιόδοξης, αδίστακτης αριβίστριας η νεαρή κατορθώνει να φτάσει εκεί που θέλει όπου όμως εμφανίζονται τα προβλήματα αλλά και το καινούργιο πρόσωπο, αντίγραφό της. Νομοτέλεια το ότι και εκείνη κάποια στιγμή θα γεράσει και τότε θα εμφανιστεί η νέα ηθοποιός που θα την αντικαταστήσει. Αποτελεί δε κοινή πεποίθηση ότι όταν μπαίνεις από την πίσω πόρτα θα έρθει κάποια στιγμή που θα πρέπει να πληρώσεις το τίμημα. Αυτός που σε ανεβάζει μπορεί και να σε κατεβάσει αν και δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι τα πράγματα ακολουθούν πάντα αυτήν την πορεία.

Η υπόθεση παρουσιάζει τον κόσμο του θεάτρου που σίγουρα δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Το περίεργο είναι ότι τα ίδια συμβαίνουν σε χώρες όπου η πίτα είναι μικρή αλλά και σε αυτές που είναι μεγάλη όπως και το διακύβευμα. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν ηθοποιοί που τα δίνουν όλα για έναν ρόλο. Θέμα γνωστό από πολύ παλιά το οποίο όμως τελευταία μπήκε στην επικαιρότητα με όσα ακούστηκαν από το Χόλυγουντ αλλά και αυτά που μας βομβαρδίζουν ακόμα και σήμερα για ό,τι αφορά στο ελληνικό θέατρο. Τα παρασκήνια όπως φαίνεται είναι σκοτεινά και μυρίζουν άσχημα. Φυσικά και οι συμπλεγματικοί, ψυχοπαθολογικοί διάφορων τύπων ανώμαλοι, κακεντρεχείς, δεν υπάρχουν μόνο στο θέατρο αλλά τους συναντάμε και σε διάφορες άλλες ομάδες ανθρώπων που θεωρούνται μορφωμένοι και καλλιεργημένοι. Τελικά είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν επίγνωση της ανεπάρκειάς τους και προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν όποιο μέσο μπορούν.

Συντελεστές

Το κείμενο της Άννας Ετιαρίδου είναι καλογραμμένο, η υπόθεση προσφέρεται για γραφή θεατρικού έργου, έχω όμως την εντύπωση ότι χρειάζεται ένα ακόμα χτένισμα και κυρίως κούρεμα. Νομίζω πως η διάρκεια των δύο ωρών και κάτι λεπτών μπορεί να μειωθεί προς όφελος του έργου. Η συγγραφέας παρουσιάζει καταστάσεις που πολύ καλά γνωρίζει από την μακρόχρονη εμπειρία της στο θέατρο. Για παράδειγμα αναφέρει την προτίμηση των μεγαλύτερης ηλικίας πρωταγωνιστριών να θέλουν να παίξουν ρόλους νεότερων γυναικών για να αισθανθούν έτσι και εκείνες νεότερες. Επίσης το άγχος που πάντα υπάρχει πριν από την πρεμιέρα (έχω γράψει σχετικά σε άλλες κριτικές μου). Όπως και τις μηχανορραφίες στις απονομές βραβείων. Αναγνωρίζει τη δύναμη της θεατρικής κριτικής και τον ρόλο που μπορεί να παίξει. Και βέβαια είναι πολύ φυσικό να αισθάνεται πως η ζωή είναι μια θεατρική σεζόν.

Η Σκηνοθεσία του Κώστα Δελακούρα πολύ καλή. Οι Φωτισμοί του Σάββα Σουρμελίδη υπηρετούν σωστά την παράσταση. Φωτογραφίες: Μάνος Γεωργίου-Νάντια Γεωργιάδου. Βίντεο: Πέτρος Κιοσές

Ερμηνεύουν

Η Άννα Ετιαρίδου έχει όλη την άνεση που της προσφέρει η πείρα ερμηνεύοντας έτσι πάρα πολύ καλά τον ρόλο της. Η Σοφία Ιωακειμίδη επίσης πάρα πολύ καλή, η ήρεμη φωνή της λογικής. Ο Κώστας Δελακούρας είναι εξαιρετικός. Οι: Γιάννα Παπανικολάου, Κωνσταντίνος Καρούσος, Ελένη Γιάχου ερμηνεύουν με συνέπεια τους ρόλους τους.

Στο κείμενο υπάρχουν μονόλογοι μακράς διάρκειας, κάπως ξεκάρφωτοι, δεν δένουν. Σε ορισμένες σκηνές μερικοί από τους ηθοποιούς φωνάζουν, στην ουσία τσιρίζουν. Σε κάποιες άλλες σκηνές οι ηθοποιοί στήνονται όπως στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Και προσοχή το κοστούμι είναι κοστούμι και όχι κουστούμι. Τέλος ίσως πρέπει να πω κάτι και για το overacting της Εύας.

ΚΔΕιδήσεων SUPERB ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Σ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΠ...

Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων SUPER B | 10/01/22

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ SUPER B TV 10.1.2022 ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ 

 ΖΩΝΤΑΝΑ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ SUPER B TV ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ"

Κ Δ Ειδήσεων SUPER B _ 10_01_22.mp4 - Google Drive

UNTOUCHED 16 01 2022 με την Ελένη Μαρία Γαλανάκη και τον Chris Μαστραν...

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΜΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΣΗ - ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΓΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΑΨΟΥΝ - ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΛΩΣΑΝ ΟΛΗ ΤΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ - ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΕ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΤΟ ΤΑΔΕ ΑΝΤΙΒΙΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΚΤΛ ΚΤΛ 

 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΗΣ SUPER B TV ΣΤΙΣ 10/1/2022 ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 

 

Ο καθηγητής Παιδοκαρδιολογίας κ.Στέλιος Αντωνιάδης τη Δευτέρα 10 Ιανουαρίου στο κεντρικό δελτίο του SUPER B TV στις 20.45

Με την ευκαιρία του αφιερώματος του περιοδικού "πατρινόραμα" στην Κωνσταντινούπολη στο οποίο αρθρογράφησε,ο καθηγητής θα μας μεταφέρει νοερά στην ζωή των Ρωμιών της Πόλης αλλά και στα ονομαστά εκπαιδευτήριά της όπως, το ΖΑΠΠΕΙΟ, τη ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗ και το ΖΩΓΡΑΦΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ. Και βέβαια στον Φάρο της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Στο studio μαζί με τον Γιώργος Πλής , η Κατερίνα Αλεξοπούλου η δημοσιογράφος που επιμελήθηκε το αφιέρωμα στην Πόλη και ο εκδότης του περιοδικού Theodoros Papavassiliou , ο οποίος στο παρελθόν υπηρέτησε ως αποσπασμένος εκπαιδευτικός στα σχολεία της Βασιλεύουσας.

Μείνετε συντονισμένοι!

 ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΔΙΣΕΛΙΔΟ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ

Το ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ είναι ένα πραγματικά πάρα πολύ σπουδαίο περιοδικό με πλούσια και σωστά δομημένη ύλη, με πολύ ενδιαφέροντα και επίκαιρα θέματα τα οποία παρουσιάζονται από αυτούς που γνωρίζουν σε βάθος αυτά που λένε. Η ποιότητα της έκδοσης, οι ωραίες φωτογραφίες, το μέγεθος των άρθρων που δεν κουράζουν αλλά και ο αριθμός τους, το κάνουν ιδιαίτερα ευανάγνωστο. Αναντίλεκτα πιστεύω ότι είναι κάτι που έλειπε, ένα περιοδικό που επιτελεί ένα σημαντικό έργο για την Ελλάδα και τους απανταχού Έλληνες. Θερμά συγχαρητήρια στη συντακτική ομάδα και πρώτα από όλους στον Εκδότη – Διευθυντή κ

 ΘΕΟΔΩΡΟ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΣΕΛΙΔΟ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ» ΜΕ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Το τελευταίο τεύχος είναι αφιερωμένο στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα άρθρα: Ο διακεκριμένος, σπουδαίος σκηνοθέτης ΤΑΣΟΣ ΜΠΟΥΛΜΕΤΗΣ μιλάει για την καταπληκτική ταινία του Πολίτικη Κουζίνα, τη Νο. 1 ταινία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Η καταξιωμένη μουσικοσυνθέτης ΕΥΑΝΘΙΑ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ για την υπέροχη μουσική της που τόσο πολύ όλοι αγαπήσαμε . Η πασίγνωστη μεγάλη ηθοποιός ΡΕΝΙΑ ΛΟΥΙΖΙΔΟΥ για το παρασκήνιο της ταινίας και την καριέρα της. Ο πανάξιος και ακάματος Λυκειάρχης του Ζωγραφείου Λυκείου της Κωνσταντινούπολης ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ για τη ζωή του στην Πόλη. Ο παιδοκαρδιολόγος καθηγητής-συγγραφέας ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ για την παιδεία κάποτε στην Πόλη και η γνωστή σε όλους μας πολύ επιτυχημένη συγγραφέας ΣΟΥΛΑ ΜΠΟΖΗ για την ιστορία και την κοινωνική σκιαγράφηση της Κωνσταντινούπολης.

Contemporary Figurative Painting: The Ultimate 150 Best Painters Today

ΤΑ 150 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

The Most Famous Painters Today: A Reasoned Top 20 Using Objective Career...

Highlights from Art Basel Miami Beach 2021