Το BLOG περιλαμβάνει ό,τι έχει σχέση με την καλλιέργεια και το πνεύμα: λογοτεχνία, ποίηση, τέχνη (ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική), μουσική, βιβλίο, θέατρο, πολιτιστικά γεγονότα, ταξίδια, την επίδραση όλων αυτών στην ιατρική, ιατρολογοτεχνικά και πολλά άλλα...
Πέμπτη 29 Απριλίου 2021
Τρίτη 27 Απριλίου 2021
ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ Σ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΧΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒ...
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Δευτέρα 26 Απριλίου 2021
Κυριακή 25 Απριλίου 2021
ΣΤΕΛΙΟΣ
Ο ΙΔΡΥΤΗΣ-ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΘΡΙΑΜΒΩΝ ΜΕ 1.500 ΣΥΝΕΔΡΟΥΣ (στα επόμενα χρόνια ξεπεράσαμε τις 2.000) ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Αποφώνηση, Ευχαριστίες ΣΤΟΝ ΤΟΤΕ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ - ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΤΟΥΛΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Σάββατο 24 Απριλίου 2021
00010
ΤΡΙΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΤΟΥΛΗ ΠΑΝΘΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ 1.500 ΣΥΝΕΔΡΟΥΣ
Πέμπτη 22 Απριλίου 2021
Τετάρτη 21 Απριλίου 2021
ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ "ΗΘΟΠΟΙΟΣ" παρόλο που παρουσιάστηκα σε τρία έργα του μεγάλου Δημήτρη Ροντήρη: Μήδεια, Ηλέκτρα, Ορέστεια ( Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες)
Τρίτη 20 Απριλίου 2021
ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ Σ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΡΔΙΟΣ...
ΕΝΑ ΣΥΧΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Κυριακή 18 Απριλίου 2021
Το λεξικό του έρωτα
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΖΗΣΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ¨ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ
Σάββατο 17 Απριλίου 2021
Κυριακή 11 Απριλίου 2021
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΑΛΑΚΤΟΥΣ
ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΖΩΓΡΑΦΕΙΟ
Καλησπέρα αγαπημένο μου Ζωγράφειο. Και όταν λέω Ζωγράφειο, το Ζωγράφειο είστε όλοι εσείς με πρώτο και καλύτερο τον πανάξιο, ακάματο και ακοίμητο Λυκειάρχη μας Γιάννη Δεμιρτζόγλου στον οποίο οφείλω την τιμή της πρόσκλησης. Φυσικά ψυχή του Ζωγραφείου είστε και εσείς οι άξιοι καθηγητές, οι εργαζόμενου αλλά και οι μαθητές.
Είμαι Ζωγραφειώτης και μάλιστα πολύ Ζωγραφειώτης με Ζ κεφαλαίο. Έτσι αισθανόμουν και πάντα αισθάνομαι. Μολονότι μιλάμε από μακριά αν και τόσο κοντά με τη βοήθεια της τεχνολογίας, συγκινούμαι βαθύτατα. Συγκινούμαι γιατί θυμάμαι μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου που πέρασα στο σχολείο μας.
Προλογικά θέλω να σας συγχαρώ για το πολύ σημαντικό για τον ελληνισμό έργο που επιτελείτε θεωρώντας απαραίτητο να διευκρινίσω ό,τι δεν είμαι από αυτούς που επιδαψιλεύουν επαίνους. Πάντα έλεγα τα σύκα σύκα, φυσικά αυτό είχε το τίμημά του το οποίο όμως ποτέ δεν με ενδιέφερε.
Το Ζωγράφειο καταλαμβάνει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις αναμνήσεις μου και όπως ξέρετε οι αναμνήσεις μας αποτελούν τον μοναδικό παράδεισο που δεν μπορεί να μας τον πάρει κανείς ποτέ.
Ομογάλακτοι αδελφοί μου, δεν ξέρω ποιος πρωτοείπε αυτόν τον χαρακτηρισμό αλλά νομίζω ό,τι όποιος και αν ήταν είπε κάτι πολύ επιτυχημένο. Η άποψη μου αυτή οφείλεται στο ότι αναντίλεκτα πιστεύω πως η μητέρα σχολή είναι για εμάς μια Alma Mater, μητέρα πνευματική τροφός, αλλά και ότι αποτελούμαι μια «Φυλή» ένα Clan. Μαζί με τις αναμνήσεις και την αγάπη για το σχολείο και τους καθηγητές μας, που τόσα πολλά μας έδωσαν, μας συνδέει μια αλυσίδα με ατσάλινους κρίκους. Το Ζωγράφειο μας πρόσφερε παιδεία και η παιδεία μας, μαζί με την υγεία μας, είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε.
Όλα όσα σας είπα και όσα θα σας πω στη συνέχεια, να ξέρετε ό,τι αποτελούν συμπέρασμα ελεύθερης, ανεπηρέαστης γνώσης, πολύ ώριμης τεκμηριωμένης σκέψης και ιδιαίτερα έντονου προβληματισμού.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστην κλότσο να γυρίζει παραμύθι ν΄ αρχινήζει……
Τί αξίζει η ζωή χωρίς παραμύθια αφού και η ζωή είναι ένα παραμύθι. Τι όμορφες στιγμές που ήταν εκείνες όταν μέσα στην ασφάλεια και τη θαλπωρή της μητρικής αγκαλιάς, τη ζεστή και γλυκιά συντροφιά της γιαγιάς ακούγαμε μαγεμένοι και εκστασιασμένοι όμορφες ιστορίες συνήθως με καλό τέλος. Τις θυμόμαστε ακόμα και ας έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που είμασταν παιδιά.
Ποιος δεν θυμάται και ποιος δεν συγκινήθηκε με τον Μολυβένιο Στρατιώτη, το Κορίτσι με τα σπίρτα και τα δύο του θαυμάσιου παραμυθά Hans Christian Andersen (1875). Ποιος δεν αγάπησε την Ωραία Κοιμωμένη των αδελφών Grimm (1785), τον Peter Pan του J.M.Barrie, τη Σταχτοπούτα αλλά και τη Χαλιμά που έσωσε τη ζωή της με τις παραμυθένιες ιστορίες της. Πριγκίπισσες, Πριγκιποπούλες, Πρίγκηπες, Πριγκιπόπουλα, Βασιλόπουλα, Βασιλοπούλες. Και μάγισσες και ξωτικά μαζί με άλλα υπέρλογα φανταστικά.
Αλλά και στην πεζή καθημερινότητα μας ποια γυναίκα δεν περιμένει το βασιλόπουλο του παραμυθιού και ποιος άντρας δεν ψάχνει να βρει τη βασιλοπούλα του.
Και όλοι, μεγάλοι πια συνεχίζουμε να διαβάζουμε μυθιστορήματα που άλλοτε είναι περισσότερο μύθοι και άλλοτε ιστορήματα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)